Αν η Παιδεία είναι ο «καθρέφτης» της κοινωνίας, τότε η κοινωνία μας ετοιμάζεται να πεθάνει και δεν το ξέρει. Γιατί μόνο ως προαναγγελθέντα θάνατο μπορούμε να εκλάβουμε τα «τελευταία» νέα, για την Παιδεία, που ψυχορραγεί τα τελευταία χρόνια, χωρίς όμως να ακούει κανένας το ρόγχο της -αφού δεν αλλάζει το παραμικρό. Και το χειρότερο, δεν φαίνεται να προκαλείται ούτε καν ανησυχία στο αρμόδιο υπουργείο Παιδείας.
Ολοι μαζί: φορείς, θεσμικοί παράγοντες και κοινωνία, σχεδόν καμαρωτοί, προχωρούμε «άδοντες» σ΄έναν γκρεμό που βλέπουμε το βάθος του, αλλά πλέον έχουμε πάθει ανοσία. Ούτε καν τρομάζουμε. Διαπιστώσεις, ευχολόγια, ανόητοι υπολογισμοί και σχέδια, λόγια και πάλι λόγια.
Η «λίστα της Σαγκάης» που κατέταξε μόνον δύο από τα Πανεπιστήμιά μας σε ακόμη χαμηλότερη θέση, απ΄ό,τι συνήθως, είναι απλώς η κορυφή του παγόβουνου.
Ισως αυτό που πάει ν΄αρχίσει τώρα με τις καταργήσεις και συγχωνεύσεις Πανεπιστημιακών Σχολών και Τμημάτων, ακόμη και ολόκληρων ιδρυμάτων θα έπρεπε να είχε γίνει εδώ και χρόνια. Αλλά και πάλι πιστεύω πως τίποτα ουσιαστικό δεν μπορεί να γίνει, αφού η κοινωνία μας έχασε πλέον τη στοιχειώδη πρόβλεψη που θα έπρεπε να έχει για το εγγύτατο μέλλον κι όλοι θα αρχίσουν τώρα να παίζουν την κολοκυθιά. Γιατί να κλείσει αυτό το Τμήμα και όχι το άλλο. Γιατί εμείς και όχι οι άλλοι, και πάει λέγοντας.
Στη ζοφερή αυτή πραγματικότητα επιχειρούν να αντιδράσουν οι εκπαιδευτικοί, αλλά και πάλι θα πέσουν στο κενό οι διαμαρτυρίες τους. Γιατί, κι αυτοί τόσα χρόνια, συνήθισαν να αντιδρούν ακόμη κι όταν δεν υπήρχε σοβαρός λόγος, κάνοντας συνεχώς εξαντλητική επαναστατική γυμναστική. Τώρα που ο λύκος πλάκωσε στο κοπάδι, κανένας δεν πιστεύει το βοσκό. Αλλά και να τον πιστεύει τι μπορεί να κάνει με τους ελάχιστους έως μηδενικούς πόρους που έχει στη διάθεση του το υπουργείο;
Το πιο σημαντικό, όμως, είναι ότι σε λίγες μέρες αρχίζει μια νέα σχολική χρονιά με τους χειρότερους οιωνούς.
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου