Οι διοικήσεις της ΔΕΗ των 40 ετών της Μεταπολίτευσης χωρίζονται σε δύο κατηγορίες. Σε εκείνους που ανήκουν στη νομενκλατούρα του κόμματος και επιλέγονται μόνο με κομματικά κριτήρια. Και σε εκείνους που είναι «φίλοι του κόμματος» και επιλέγονται από το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης με έγκριση του πρωθυπουργού. Αυτά που ενώνουν τις δύο κατηγορίες είναι ότι άπαντες αναλαμβάνουν διατεταγμένη υπηρεσία στη ΔΕΗ με αυστηρότατες εντολές:
Να υπακούν τη συντεχνία της ΓΕΝΟΠ και να αποφεύγονται οι συγκρούσεις.
Να μη διανοηθούν να εφαρμόσουν πολιτική ανοίγματος του κρατικού μονοπωλίου της ΔΕΗ, στην οποία αντιτίθεται η ΓΕΝΟΠ, και «πελατειακές δυνάμεις» της κυβέρνησης.
Να δεχθούν εκ των προτέρων ότι, σε περίπτωση σύγκρουσης με τις συντεχνίες της ΔΕΗ, η «Διαιτησία» του εποπτεύοντας υπουργείου Ανάπτυξης θα είναι πάντα υπέρ της ΓΕΝΟΠ και, αν η συγκεκριμένη διοίκηση διαφωνήσει, θα φύγει νύχτα και με αμετάκλητη απόλυση.
Να μη σκεφθούν, ως διοίκηση, να προγραμματίσουν επενδύσεις για τη ΔΕΗ που δεν θα έχουν «παραγγελθεί» από την κυβέρνηση και πάντα με τη σύμφωνη γνώμη της ΓΕΝΟΠ.
Αυτά που χωρίζουν τις δύο κατηγορίες των «εκλεκτών» των διοικήσεων της ΔΕΗ είναι (στην περίπτωση επιλογής από τη νομενκλατούρα) ότι τα πρόσωπα απλώς κάθονται στις καρέκλες και παριστάνουν είτε τον πρόεδρο είτε τον διευθύνοντα σύμβουλο.
Τη ΔΕΗ τη «διοικεί» η ΓΕΝΟΠ μαζί με έναν πυρήνα τριτοκοσμικών «οραματιστών» που θεωρούν εχθρούς όλους τους πελάτες της ΔΕΗ που δεν ανήκουν στην οικιακή κατανάλωση.
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου