Ο ζήλος της Κομισιόν να επιταχυνθεί η μετάβαση στην «πράσινη ενέργεια» μείωσε πρόωρα τη συμμετοχή του άνθρακα και των υδρογονανθράκων στο ενεργειακό μείγμα της Ευρώπης με αποτέλεσμα να υπάρξει ενεργειακό κενό το οποίο η Ευρώπη πληρώνει ήδη ακριβά. Αυτά τα λάθη στον ενεργειακό σχεδιασμό της Κομισιόν επεσήμανε..
ο πρώην Προέδρος και Διευθύνων Σύμβουλος της Ελληνικής Διαχειριστικής Εταιρείας Υδρογονανθράκων ΑΕ (EΔEY) και Εμπειρογνώμων Ενέργειας στις 12 Οκτωβρίου 2021 στην εκπομπή «Εμείς οι Έλληνες» που παρουσιάζει ο Λάμπρος Καλαρρύτης στο Parapolitika, 90.1 FM με τίτλο: Η Κομισιόν έριξε την ΕΕ στα βράχια - Η Ελλάδα να εξετάσει και την πυρηνική ενέργεια.Σε συνέχεια της συνέντευξης στο ίδιο κανάλι στις 6 Σεπτεμβρίου 2021, για τον κίνδυνο πρόκλησης οικονομικής ύφεσης και αύξησης της ενεργειακής φτώχειας, επεσήμανε ότι τώρα πια, μετά από έναμιση μήνα λήθαργου, όλοι μιλάνε για ενεργειακή φτώχεια. Επανέλαβε ότι η χρήση του φυσικού αερίου θα παραμείνει απαραίτητη για τις επόμενες δεκαετίες και ότι καθώς η πανδημία εξασθενεί, απαιτείται περισσότερη ενέργεια, περισσότερη χημεία και μεταφορές. Oι καταναλωτές αυξάνουν τις δαπάνες και η μεταποιητική βιομηχανία αυξάνει την παραγωγή της αλλά οι χώρες εξαγωγείς πετρελαίου αυξάνουν την παραγωγή προοδευτικά με αποτέλεσμα να υπάρχει έλλειψη προσφοράς.
Τόνισε ότι την ίδια στιγμή που η τιμή της μεγαβατώρας, του άνθρακα και του πετρελαίου εκτινάσσονται, η ΕΕ ζητά από την Νορβηγία να αυξήσει τις εξαγωγές φυσικού αερίου προς την Ευρώπη ενώ οι ΗΠΑ πρόσκεινται πια θετικά προς τον Nord Stream 2. Σήμερα, και για τα επόμενα δυο χρόνια οι εξαγωγές φυσικού αερίου από τις ΗΠΑ προς την Ευρώπη δεν μπορούν να αυξηθούν λόγω αργοποριών στην κατασκευή νέων τερματικών υγροποίησης φυσικού αερίου στον κόλπο του Μεξικού. Όλα αυτά είναι ενδεικτικά στοιχεία επιβράδυνσης της ανάκαμψης δημιουργώντας μεγάλη πίεση στους καταναλωτές ιδιαίτερα της Ευρώπης. Για το λόγο αυτό η ΕΕ οφείλει να αναθεωρήσει τις θέσεις της για την ενεργειακή μετάβαση και για την γρήγορη απόσυρση του άνθρακα που έτσι και αλλιώς πολλές ευρωπαϊκές χώρες πρόλαβαν να αναθεωρήσουν από μόνες τους.
Αναφορικά με τις ΑΠΕ τόνισε ότι οι ανανεώσιμες πηγές υπήρχαν πάντοτε, από την αρχή της ανθρωπότητας και αντικαταστάθηκαν από τον άνθρακα και τους υδρογονάνθρακες τα τελευταία 200 χρόνια και όχι το αντίθετο. Αυτό επέτρεψε την τεχνική, κοινωνική και οικονομική ανάπτυξη της ανθρωπότητας. Υποστήριξε ότι θα έπρεπε η Ελλάδα να εξετάσει σοβαρά και τη χρήση πυρηνικής ενέργειας που χρησιμοποιούν πολλές χώρες της Ευρώπης, και όχι για φοιτητικές ασκήσεις.
Περνώντας σε ένα άλλο θέμα ανέφερε ότι υπάρχουν κάποιες ομοιότητες μεταξύ της αύξησης των τιμών του πετρελαίου από 3 δολάρια σε 15 δολάρια το βαρέλι το 1973 και της αστρονομικής αύξησης της τιμής του υγροποιημένου φυσικού αερίου και του άνθρακα σήμερα που ανάγονται στην ανάγκη εύρεσης καινούργιων τεχνολογικών λύσεων. Το άλμα της τιμής κατά την πρώτη μεταπολεμική ενεργειακή κρίση το 1973 επέτρεψε την να πραγματοποιηθούν μεγάλες επενδύσεις σε καινοτόμες τεχνολογίες ώστε το πετρέλαιο να αντλείται από βάθη όχι μόνο 300 μέτρων αλλά χιλιάδων μέτρων βάθους κάτω από την επιφάνεια της γης για να καλυφθεί η αυξανόμενη ζήτηση.
Το άλμα των τιμών σήμερα, είναι αποτέλεσμα της άναρχης μετάβασης από τον άνθρακα και τους υδρογονάνθρακες σε λιγότερο ρυπογόνες μορφές ενέργειας.
Αλλά η απόδοση των σημερινών ανανεώσιμων πηγών είναι ακριβή, αποσπασματική, και δεν μπορεί να καλύψει τις ανάγκες των ηλεκτρικών δικτύων. Οδηγεί αναπόφευκτα στην υπερχρήση του φυσικού αερίου, του πετρελαίου και του άνθρακα. Έτσι η βιομηχανία των ανανεώσιμων πηγών όπως και η πετρελαϊκή βιομηχανία, έχουν στραφεί τώρα προς την παραγωγή ενός δευτερογενούς προϊόντος, του υδρογόνου.
Το πράσινο υδρογόνο παράγεται από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας (μέσω ηλεκτρολυτών που διαχωρίζουν τα μόρια του νερού σε υδρογόνο και οξυγόνο), αλλά απαιτεί μεγάλα ποσά ηλεκτρικής ενέργειας είναι το λάβαρο των εργολάβων των ανανεώσιμων πηγών. Το μπλε υδρογόνο προέρχεται από φυσικό αέριο με δέσμευση και αποθήκευση άνθρακα (CCS), και είναι το λάβαρο των παραγωγών φυσικού αερίου. Η τεχνολογία του CCS δεν μπορεί να συλλάβει όλο το διοξείδιο του άνθρακα (CO2) που εκπέμπεται κατά την διαδικασία διάσπασης του μεθανίου εκτός εάν προστεθεί βιοαέριο, δηλαδή φυτική ύλη. Από την άλλη πλευρά, η τεχνολογία της ηλεκτρόλυσης του νερού απαιτεί παροχές ηλεκτρικής ενέργειας που δεν μπορούν να παραχθούν η να αποθηκευτούν σήμερα. Ίδωμεν ποιός θα επουλώσει τα κακά της σημερινής ενεργειακής κρίσης.
Παραθέτουμε την πλήρη συνέντευξη του κ. Γιάννη Μπασιά στον Λάμπρο Καλαρρύτη εδώ
Από το energia.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου