Το φυσικό αέριο έχει βαπτιστεί ως το μεταβατικό καύσιμο για την ενεργειακή μετάβαση μέχρι οι ΑΠΕ, η αποθήκευση και το υδρογόνο να μπορέσουν να σηκώσουν το μεγαλύτερο βάρος της ηλεκτροπαραγωγής. Στη χώρα μας ήδη λειτουργούν σύγχρονες μονάδες αερίου που εδώ και μερικά χρόνια καλύπτουν το μεγαλύτερο μερίδιο, ενώ σχεδιάζονται ..
και υλοποιούνται νέες μονάδες για να αντικαταστήσουν τις αντίστοιχες λιγνιτικές στη δεκαετία που διανύουμε.Παρόλα αυτά, μια νέα έκθεση του Carbon Tracker έρχεται να ταράξει τα νερά, καθώς εκτιμά ότι ως το 2035, το ένα τρίτο των μονάδων αερίου της Ελλάδας θα είναι ζημιογόνες και ως εκ τούτου κινδυνεύουν να "ναυαγήσουν" επενδυτικά, καθώς αποτελούν μακροπρόθεσμες επενδύσεις με διάρκεια ζωής δεκαετιών.
Προβληματική η εικόνα στην Ευρώπη
Το κεντρικό μήνυμα του Carbon Tracker είναι ότι ο μελλοντικός ρόλος των μονάδων φυσικού αερίου στο σύστημα ηλεκτρισμού θα πρέπει να περιοριστεί στην εφεδρεία προς όφελος των ΑΠΕ, καθώς απειλείται η βιωσιμότητά τους στην αγορά.
Όπως τονίζεται, το ένα πέμπτο των μονάδων αερίου στην Ευρώπη (43 GW) και το ένα τρίτο στις ΗΠΑ έχουν σήμερα ζημιές, τη στιγμή που το ιδιαίτερα αυξημένο κόστος καυσίμου μπορεί να οδηγήσει ακόμα περισσότερες στο "κόκκινο".
Από την άλλη, οι νέες μονάδες χερσαίων αιολικών και φωτοβολταϊκών είναι φθηνότερες από το κόστος συνέχισης της λειτουργίας υφιστάμενων μονάδων αερίου στις ΗΠΑ και προβλέπεται πως το κόστος των δύο αυτών ανανεώσιμων τεχνολογιών θα υποχωρήσει σε λιγότερο από το μισό σε σχέση με το αέριο ως το 2030.
Ως το 2023 οι μισές μονάδες αερίου της Ευρώπης θα είναι ακριβότερες από τα νέα αιολικά και φ/β και το 85% αυτών θα είναι ακριβότερες ως το 2030.
Με βάση τις παραπάνω διαπιστώσεις, τα οικονομικά επιχειρήματα για νέες μονάδες αερίου στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ είναι ασθενή. Τα περισσότερα έτη τα λειτουργικά κέρδη δεν επαρκούν για την αποπληρωμή του χρέους και των φόρων, ενώ σε μετέπειτα έτη οι ροές θα παραμένουν αρνητικές.
Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του Carbon Tracker, στην Ευρώπη οι εταιρείες που σχεδιάζουν ή κατασκευάζουν τα δύο τρίτα των 23,7 γιγαβάτ νέων μονάδων αερίου δεν πρόκειται να ανακτήσουν την αρχική τους επένδυση.
Παράλληλα, αν οι μονάδες αερίου οδηγηθούν σε απόσυρση με βάση μια φιλόδοξη στρατηγική για το 2050, 10,1 δις. δολάρια επενδύσεων που σήμερα είναι επικερδείς κινδυνεύουν να "ναυαγήσουν", ανάμεσά τους 5 δις. δολάρια στην Ιταλία και 3,5 δις. στη Βρετανία όπου σχεδιάζονται 11,4 γιγαβάτ.
(Τη μεθοδολογία και τις παραδοχές της έκθεσης μπορείτε να τις βρείτε στο επισυναπτόμενο)
Οι εκτιμήσεις για την Ελλάδα
Στην Ελλάδα λειτουργούν σήμερα 5,2 γιγαβάτ μονάδων αερίου και σχεδιάζονται ή υλοποιούνται άλλα 4,7 γιγαβάτ. Η έκθεση υπολογίζει ότι το 6% των υφιστάμενων μονάδων είναι σήμερα ζημιογόνες, ποσοστό που προβλέπεται να αυξηθεί σε 10% το 2030 και σε 35% το 2035.
Αξίζει να σημειωθεί ότι τα ποσοστά αυτά είναι καλύτερα σε σύγκριση με ότι αναμένεται σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Χαρακτηριστικό είναι ότι στη Γερμανία το 88% των μονάδων αερίου είναι ήδη σήμερα ζημιογόνες. Και πάλι, όμως, δημιουργούνται ερωτήματα για το μέλλον των επενδύσεων ύψους αρκετών δις. ευρώ.
Αναλυτικότερα, οι συντάκτες της έκθεσης αναφέρουν τα εξής:
"Προκύπτει ότι όλες οι νέες μονάδες αερίου που σχεδιάζονται στην Ελλάδα θα έχουν αρνητικό δείκτη κερδοφορίας με πάνω από 440 εκατ. δολάρια αξίας να αντιμετωπίζουν κίνδυνο αν ολοκληρωθούν όλα τα σχεδιαζόμενα έργα. Η Ελλάδα διαθέτει το χαμηλότερο WACC από όλες τις χώρες που εξετάστηκαν, με μόλις 4,77%, ενώ τα προκαταβολικά κόστη για τις νέες μονάδες είναι σημαντικά χαμηλότερα σε σχέση με άλλα κράτη. Και πάλι, βρίσκουμε ότι οι νέες μονάδες θα πιεστούν, με αρνητικές ροές μετά το 2030, καθώς το κόστος ρύπων θα αρχίσει να "δαγκώνει".
Οι προβλέψεις αυτές αποτυπώνονται στο εξής διάγραμμα:
Μηχανισμοί ισχύος
Παρόλο που οι μηχανισμοί ισχύος αποτελούν ένα εν δυνάμει σημαντικό στήριγμα για τις συμβατικές μονάδες, η έκθεση προειδοποιεί ότι τα λειτουργικά περιθώρια των μονάδων αερίου ενδέχεται να περιοριστούν σε κρίσιμα επίπεδα αν οι μηχανισμοί ισχύος αναδομηθούν.
Οι μηχανισμοί αυτοί έχουν στόχο να εξασφαλίσουν την επάρκεια σε περιόδους χαμηλής παραγωγής ΑΠΕ ή έντονης ζήτησης, προσφέροντας οικονομικά κίνητρα στις μονάδες αερίου. Εντούτοις, η συνέχισή τους πέραν των σταθμών εφεδρείας μοιάζει να είναι ασύμβατη με τους πρόσφατους κλιματικούς στόχους.
Για παράδειγμα, στην Ιταλία αν η στήριξη των μηχανισμών ισχύος μειωθεί κατά 25% το 2030 σε σχέση με τις πρόσφατες δημοπρασίες, τότε η μέση λειτουργική κερδοφορία των μονάδων αερίου θα μείνει μόλις 10 ευρώ/MWh πάνω από το όριο. Αν οι μονάδες αυτές τεθούν εκτός μηχανισμού ισχύος ως το 2035, τότε το περιθώριο αυτό εκμηδενίζεται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου