Το στοίχημα της μετά-κορωνοϊού εποχής

Εδώ και αρκετές εβδομάδες η πανδημία του κορωνοϊού δοκιμάζει τις αντοχές της ελληνικής κοινωνίας και της οικονομίας. Κάθε προγραμματισμός και σχεδιασμός στην μετά-κορωνοϊού εποχή γίνεται πλέον με άλλα οικονομικά και κοινωνικά δεδομένα.

Τα πάντα μπαίνουν σε άλλο πρίσμα, ενώ η χρονική διάρκεια της καραντίνας σε κοινωνία και οικονομίας είναι ακόμα αβέβαιη.

Όπως αβέβαιο είναι ακόμα και το κατά πόσο..
ένα δεύτερο ή και ένα τρίτο «κύμα» της πανδημίας θα είναι το ίδιο φονικό. Ώστε να ξανά χρειαστεί να ληφθούν τέτοια αυστηρά μέτρα καραντίνας.

Αυτό το σκηνικό της μεγάλης αβεβαιότητας καθιστά και τις όποιες προβλέψεις για το πόσο μεγάλη μπορεί να είναι η ύφεση σε όλο τον κόσμο και ειδικότερα στην Ελλάδα, μικρής χρησιμότητας αυτή τη στιγμή.

Ιδιαίτερα όταν διαφαίνεται να εντείνεται και ο εμπορικός «πόλεμος» μεταξύ ΗΠΑ και Κίνας που βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη και θα έχει ασφαλώς αντίκτυπο στην Ευρώπη και την παγκόσμια οικονομία. Αυτή την στιγμή δεν έχει σημασία να δαιμονοποιούμε την παγκοσμιοποίηση ή να καταστροφολογούμε για το μετά.

Νέο παραγωγικό μοντέλο, για να βγούμε στο ξέφωτο.

Αυτό που χρειάζεται να κάνουμε, αφού βγούμε στο πρώτο «ξέφωτο» και μετά την κάμψη της καμπύλης, η συνειδητοποίηση. Για την ανάγκη διαφορετικής οργάνωσης οικονομίας και κοινωνίας. Σε τοπικό αλλά και ευρωπαϊκό επίπεδο.

Στην Ελλάδα πρέπει επιτέλους να τρέξουμε ένα νέο παραγωγικό μοντέλο. Σχεδιασμένο ώστε να φέρει σε βασικά αγαθά ένα είδος αυτάρκειας. Όπως ήταν ο βασικός στόχος στις αρχαίες ελληνικές πόλεις – κράτη.

Να οργανώσουμε καλύτερα το δίκτυο πρωτοβάθμιας υγείας της χώρας. Να στηριχθούν οι πιο ευάλωτες ομάδες του πληθυσμού. Χωρίς εκπτώσεις στα εργασιακά δικαιώματα.

Στην Ευρώπη φάνηκε για μια ακόμα φορά – και σε αυτή την κρίση – ότι η δομή της Ε.Ε. και η λειτουργία των οργάνων της χαρακτηρίζονται από ανεπάρκεια και χρειάζονται αλλαγές.

Πρέπει επιτέλους να αποφασίσουμε αν θα προχωρήσει το εγχείρημα της πολιτικής ενοποίησης που θα δίνει απαντήσεις. Απαντήσεις με αλληλεγγύη και με στόχο την περίφημη σύγκληση και βιώσιμη ανάπτυξη όλων των κρατών μελών και όχι μόνο μερικών. Ή απλά θα διαιωνίζεται ένας μηχανισμός μιας νομισματικής και τελωνειακής ένωσης που θέλει να συντηρεί το σημερινό statusquo.

Η συνειδητοποίηση αυτών των αλλαγών είναι το στοίχημα της επόμενης ημέρας που πρέπει πλέον να γίνουν πράξη.

Άρθρο του βουλευτή Β΄Θεσσαλονίκης του Κινήματος Αλλαγής Γιώργου Αρβανιτίδη στο site www.new-deal.gr : https://bit.ly/3euHr2r