Κυριακή 22 Σεπτεμβρίου 2019

Έκθεση: 65 χιλιάδες MW χερσαία αιολικά της Ευρώπης υπό ανακατασκευή ή απόσυρση μέχρι το 2028.


Από το greeklignite.blogspot.com
Μια νέα έκθεση της εταιρείας συμβούλων Wood Mackenzie, με τίτλο "European onshore wind lifetime extension (LTE) outlook" δόθηκε στη δημοσιότητα στις 9/9/19. Τιμάται 1990 δολάρια, οπότε περιοριζόμαστε σ' όσα λέει το δελτίο τύπου που συνοδεύει την έκθεση και λέει πως περίπου 65 GW χερσαία αιολικά της Ευρώπης φθάνουν στο τέλος της προγραμματισμένης ζωής τους και περίπου 4GW/έτος θα χρειάζονται ανακατασκευή ή απόσυρση απ' το 2019 μέχρι το 2028.

Σύμφωνα με τα ευρήματα της έκθεσης, "βιομηχανικά πάρκα" με μέχρι 3 ανεμογεννήτριες δεν ευνοούνται οικονομικά για ανακατασκευή..
προς παράταση της ωφέλιμης ζωής τους. Τα πιο μεγάλα "βιομηχανικά πάρκα" θα πρέπει να σταθμίσουν το νομοθετικό και κανονιστικό πλαίσιο, τον οικονομικό κίνδυνο, τεχνικές και λειτουργικές προκλήσεις, προκειμένου να πάρουν απόφαση για το κατά πόσο η παράταση ζωής θα αποδειχθεί οικονομικά βιώσιμη. Και περιμένουν την κοινοτική Οδηγία ΑΠΕ για μετά το 2020, προκειμένου να υπάρξει καλύτερη "επενδυτική" ορατότητα, δηλαδή τις νέες επιδοτήσεις.

Μια πολύ καλύτερη προσέγγιση ωστόσο του προβλήματος της συσσώρευσης ανεμογεννητριών στο τέλος της ζωής τους δίνει η επάνω εικόνα, από ερευνητική εργασία που δημοσιεύθηκε το Φεβρουάριο 2018 στο τεύχος 82, Μέρος 1, σελ. 1261-1271 του περιοδικού Renewable and Sustainable Energy Reviews. Η εργασία έχει τίτλο "Lifetime extension of onshore wind turbines: A review covering Germany, Spain, Denmark, and the UK", με χρηματοδότηση απ' το Κοινοτικό Πρόγραμμα Horizon 2020 και το Ερευνητικό Συμβούλιο Μηχανικής & Φυσικών Επιστημών της Βρετανίας. Κι από εκεί είναι η πιο κάτω εικόνα, με το μέγεθος/δυναμικότητα των ανεμογεννητριών που σταδιακά συμπληρώνουν την ωφέλιμη ζωή τους: οι ανεμογεννήτριες που συμπληρώνουν όριο ζωής μέχρι το 2020 είναι όλες μικρές, κάτω του 1MW και θα πάνε όλες στα σκουπίδια. 






Η λύση που ήδη είδαμε να εφαρμόζεται στη Δανία είναι να ξηλώνουν την παλιά-μικρή ανεμογεννήτρια, αφήνοντας τη βάση από οπλισμένο σκυρόδεμα κουκουλωμένη όπως-όπως στο υπέδαφος και να στήνουν δίπλα νέα-μεγαλύτερη ανεμογεννήτρια, σε νέα-πολύ μεγαλύτερη βάση από σκυρόδεμα. Σταδιακά το υπέδαφος θα γεμίζει βάσεις ανεμογεννητριών, το νερό της βροχής και του χιονιού δεν θα μπορεί να κατεισδύσει στο υπέδαφος κι αναγκαστικά θ' απορρέει στην επιφάνεια, επιτείνοντας προβλήματα διάβρωσης και πλημμυρών και μειώνοντας το περιεχόμενο των υπόγειων υδροφορέων, που στηρίζουν την παρουσία του ανθρώπου στη γη. Αυτό δεν είναι "πράσινη ενέργεια", αυτό είναι τσιμεντένιος εφιάλτης. Και δεν έχει την παραμικρή σχέση με αειφορία, παρά μόνο με πλήρη καταστροφή του περιβάλλοντος που θα κληροδοτήσουμε στις επόμενες γενιές. 

Αν απλά προσέξετε τη ΒΑ ακτή του Δανέζικου νησιού Pellworm σε ιστορικές φωτογραφίες του Google Earth, το 2006 θα δείτε εγκαταστημένες πέντε (5) ανεμογεννήτριες, οι οποίες το 2015 έχουν αντικατασταθεί από τρεις (3), προφανώς μεγαλύτερης δυναμικότητας. Μόνο που οι νέες δεν εγκαταστάθηκαν στις θέσεις που ήταν οι παλιές, αλλά σε νέες, διπλανές θέσεις, στις παλιές έμειναν άθικτες οι τσιμεντένιες βάσεις. Αυτό προοιωνίζεται πως και στα Ελληνικά βουνά και σε πολλά μέρη ανά τον πλανήτη σε λίγα, πολύ λίγα χρόνια δεκάδες χιλιάδες ανεμογεννήτριες θα αποτελούν βιομηχανικό σκουπίδι, περιμένοντας στη σειρά για αποξήλωση, αν ποτέ έλθει αυτή. 

Αλλά τα μπετά θα παραμείνουν για πάντα, να θυμίζουν το μέγεθος της ανθρώπινης βλακείας. Και απληστίας, βεβαίως-βεβαίως... Αλλά και το εθνικό έγκλημα που διαπράττει το Συμβούλιο της Επικρατείας σε βάρος των επόμενων γενεών, χαρακτηρίζοντας το αδιάκοπο τσιμεντάρισμα των βουνοκορφών ως "δημόσιας ωφέλειας"

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου