Από το difernews.gr
Σύμφωνα με διεθνή ΜΜΕ, το Ιράν ετοιμάζει αγωγό που θα του επιτρέψει να προμηθεύσει τη Συρία και το Λίβανο με πετρέλαιο και φυσικό αέριο «βγαίνοντας» στην Μεσόγειο για πρώτη φορά μετά τους βυζαντινο-περσικούς πολέμους, συμβάλλοντας έτσι στην ανακούφιση της περιοχής λόγω έλλειψης ηλεκτρικής ενέργειας, βάζοντας όμως σε μεγάλες περιπέτειες πολλές χώρες.
Η Τεχεράνη προσφέρθηκε..
να βοηθήσει το Ιράκ να επαναλάβει τη λειτουργία ενός μεγάλου πετρελαιαγωγού που θα συνδέει τη χώρα με την συριακή πόλη του Biniyas στη Μεσόγειο Θάλασσα, ανέφερε η τηλεοπτική εκπομπή al-Sumaria, επικαλούμενη πηγή στο περιβάλλον του Ιρανού ανώτατου ηγέτη της χώρας.
Σύμφωνα με την πηγή, ο αγωγός αυτός θα επιτρέψει στο Ιράν «να παρακάμψει τις αμερικανικές κυρώσεις και να αποφύγει τη χρήση των Στενών του Ορμούζ, εν μέσω αυξανόμενων ανησυχιών για το κλείσιμο τους, σε περίπτωση άμεσων στρατιωτικών συγκρούσεων μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και των συμμάχων του εναντίον του Ιράν».
Η πρόταση λέγεται ότι συζητήθηκε εκτενώς τα προηγούμενα χρόνια, αλλά οι διαπραγματεύσεις είχαν παγώσει μετά το 2014, όταν το ISIS είχε καταλάβει ευρύτατα τμήματα του δυτικού Ιράκ και της ανατολικής Συρίας.
Σύμφωνα πάντα με την πηγή, υπάρχουν δύο επιλογές για τον αγωγό:
α. Ένας νέος αγωγός μήκους 1.000 χιλιομέτρων που θα διέρχεται από το Ιράκ στη Συρία
β. Επισκευές από την πλευρά του Ιράν στον αγωγό Kirkuk-Baniyas μήκους 800 χιλιομέτρων, που τέθηκε σε λειτουργία για πρώτη φορά στις αρχές της δεκαετίας του 1950 από τη βόρεια Ιρακινή πόλη μέχρι τη Συρία, αλλά η λειτουργία του σταμάτησε το 1982 κατά τη διάρκεια του πολέμου Ιράν-Ιράκ και ο οποίος υπέστη σοβαρές ζημιές από αεροπορικές επιδρομές κατά την εισβολή των ΗΠΑ στο Ιράκ το 2003.
Εκτιμάται ότι η συνολική δυναμικότητα αυτού του αγωγού θα είναι περίπου 1,25 εκατομμύρια βαρέλια πετρελαίου ημερησίως, γεγονός που θα μπορούσε θεωρητικά να αντιπροσωπεύει σχεδόν το ήμισυ των εξαγωγών αργού πετρελαίου στο Ιράν που υπήρχαν πριν της επιβολής κυρώσεων.
Η Βαγδάτη δεν έχει απαντήσει ακόμη στην πρόταση του Ιράν ανέφερε η πηγή, σημειώνοντας ότι το Ιράκ μπορεί να εξάγει το αργό πετρέλαιο του στο Baniyas και στις γειτονικές μεσογειακές χώρες.
Ένας Βουλευτής από την επιτροπή πετρελαίου και φυσικού αερίου στο κοινοβούλιο του Ιράκ, επιβεβαίωσε ότι το έργο συζητήθηκε και δήλωσε ότι προβλέπει την παράδοση τόσο πετρελαίου όσο και φυσικού αερίου στη Συρία και το Λίβανο.
Ο ιρακινός οικονομολόγος Assad al-Adli, δήλωσε στη Νέα Αραβική εφημερίδα ότι εάν εγκριθεί το έργο αυτής της κλίμακας, θα χρειαστούν τουλάχιστον δύο χρόνια για να ολοκληρωθεί. Ο οικονομολόγος τόνισε ότι ένα τέτοιο σχέδιο θα είναι ένα «ιστορικό επίτευγμα» για το Ιράν εάν ολοκληρωθεί, δεδομένου ότι θα προσφέρει στην χώρα «άμεση πρόσβαση στις μεσογειακές χώρες», δημιουργώντας παράλληλα «ένα νέο ανταγωνιστικό λιμάνι» στη Συρία.
Το Ιράκ εν τω μεταξύ, θα μπορούσε να κερδίσει μόνο έναν ανταγωνιστή και μπορεί να πιεστεί αφόρητα από τις ΗΠΑ για να αποτρέψει την υλοποίηση του σχεδίου, σημειώνει ο al-Adli.
Όπως είχαμε αναφέρει παλαιότερα, το Ιράν προετοιμάζεται να ξεκινήσει την κατασκευή μιας μεγάλης σε έκταση σιδηροδρομικής γραμμής που θα συνδέει την πρωτεύουσα Τεχεράνη με την παράκτια πόλη Λατάκια της Συρίας, ανέφερε ο διευθυντής των συριακών σιδηροδρόμων Ναντίμ Αλ Φάρες.
Σύμφωνα με τον Fares, ο νέος σιδηρόδρομος θα προωθήσει το περιφερειακό εμπόριο μεταξύ Συρίας, Ιράκ και Ιράν στην Α.Μεσόγειο και το λιμάνι της Μπάνια, το οποίο θα ελέγχουν οι Ιρανοί από την 01 Οκτωβρίου 2019.
Το νέο έργο αναμένεται να χρηματοδοτηθεί από την ιρανική κυβέρνηση, με υποστήριξη τόσο από τη Συρία όσο και από το Ιράκ.
Το Ισραήλ αντιτίθεται σφόδρα σε οποιαδήποτε τέτοιο έργο, δίνοντας ιδιαίτερη προσοχή σε όλα τα ιρανικά σχέδια στη Συρία, ενώ συχνά κατηγορεί την Τεχεράνη ότι μεταφέρει όπλα και πυραύλους στην Συρία για να απειλήσει ισραηλινό έδαφος.
Οι ΗΠΑ για αυτόν τον λόγο θα αντιταχθούν στον έλεγχο από τον συριακό στρατό της συνοριακής πόλης Albukamal κοντά στο Deir Ezzor, επειδή θα επιτρέψει στο Ιράν να κατασκευάσει αυτή την σιδηροδρομική «γέφυρα», κατά μήκος της διεθνούς εθνικής οδού.
Πρόκειται για ένα καυτό σκηνικό που πρόκειται να δυναμιτίσει την περιοχή και να δώσει ακόμα μία πιθανή γενικευμένη ανάφλεξη εντός του συριακού εδάφους ανάμεσα σε ΗΠΑ-Ρωσία κά.
Σύμφωνα με διεθνή ΜΜΕ, το Ιράν ετοιμάζει αγωγό που θα του επιτρέψει να προμηθεύσει τη Συρία και το Λίβανο με πετρέλαιο και φυσικό αέριο «βγαίνοντας» στην Μεσόγειο για πρώτη φορά μετά τους βυζαντινο-περσικούς πολέμους, συμβάλλοντας έτσι στην ανακούφιση της περιοχής λόγω έλλειψης ηλεκτρικής ενέργειας, βάζοντας όμως σε μεγάλες περιπέτειες πολλές χώρες.
Η Τεχεράνη προσφέρθηκε..
να βοηθήσει το Ιράκ να επαναλάβει τη λειτουργία ενός μεγάλου πετρελαιαγωγού που θα συνδέει τη χώρα με την συριακή πόλη του Biniyas στη Μεσόγειο Θάλασσα, ανέφερε η τηλεοπτική εκπομπή al-Sumaria, επικαλούμενη πηγή στο περιβάλλον του Ιρανού ανώτατου ηγέτη της χώρας.
Σύμφωνα με την πηγή, ο αγωγός αυτός θα επιτρέψει στο Ιράν «να παρακάμψει τις αμερικανικές κυρώσεις και να αποφύγει τη χρήση των Στενών του Ορμούζ, εν μέσω αυξανόμενων ανησυχιών για το κλείσιμο τους, σε περίπτωση άμεσων στρατιωτικών συγκρούσεων μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και των συμμάχων του εναντίον του Ιράν».
Η πρόταση λέγεται ότι συζητήθηκε εκτενώς τα προηγούμενα χρόνια, αλλά οι διαπραγματεύσεις είχαν παγώσει μετά το 2014, όταν το ISIS είχε καταλάβει ευρύτατα τμήματα του δυτικού Ιράκ και της ανατολικής Συρίας.
Σύμφωνα πάντα με την πηγή, υπάρχουν δύο επιλογές για τον αγωγό:
α. Ένας νέος αγωγός μήκους 1.000 χιλιομέτρων που θα διέρχεται από το Ιράκ στη Συρία
β. Επισκευές από την πλευρά του Ιράν στον αγωγό Kirkuk-Baniyas μήκους 800 χιλιομέτρων, που τέθηκε σε λειτουργία για πρώτη φορά στις αρχές της δεκαετίας του 1950 από τη βόρεια Ιρακινή πόλη μέχρι τη Συρία, αλλά η λειτουργία του σταμάτησε το 1982 κατά τη διάρκεια του πολέμου Ιράν-Ιράκ και ο οποίος υπέστη σοβαρές ζημιές από αεροπορικές επιδρομές κατά την εισβολή των ΗΠΑ στο Ιράκ το 2003.
Εκτιμάται ότι η συνολική δυναμικότητα αυτού του αγωγού θα είναι περίπου 1,25 εκατομμύρια βαρέλια πετρελαίου ημερησίως, γεγονός που θα μπορούσε θεωρητικά να αντιπροσωπεύει σχεδόν το ήμισυ των εξαγωγών αργού πετρελαίου στο Ιράν που υπήρχαν πριν της επιβολής κυρώσεων.
Η Βαγδάτη δεν έχει απαντήσει ακόμη στην πρόταση του Ιράν ανέφερε η πηγή, σημειώνοντας ότι το Ιράκ μπορεί να εξάγει το αργό πετρέλαιο του στο Baniyas και στις γειτονικές μεσογειακές χώρες.
Ένας Βουλευτής από την επιτροπή πετρελαίου και φυσικού αερίου στο κοινοβούλιο του Ιράκ, επιβεβαίωσε ότι το έργο συζητήθηκε και δήλωσε ότι προβλέπει την παράδοση τόσο πετρελαίου όσο και φυσικού αερίου στη Συρία και το Λίβανο.
Ο ιρακινός οικονομολόγος Assad al-Adli, δήλωσε στη Νέα Αραβική εφημερίδα ότι εάν εγκριθεί το έργο αυτής της κλίμακας, θα χρειαστούν τουλάχιστον δύο χρόνια για να ολοκληρωθεί. Ο οικονομολόγος τόνισε ότι ένα τέτοιο σχέδιο θα είναι ένα «ιστορικό επίτευγμα» για το Ιράν εάν ολοκληρωθεί, δεδομένου ότι θα προσφέρει στην χώρα «άμεση πρόσβαση στις μεσογειακές χώρες», δημιουργώντας παράλληλα «ένα νέο ανταγωνιστικό λιμάνι» στη Συρία.
Το Ιράκ εν τω μεταξύ, θα μπορούσε να κερδίσει μόνο έναν ανταγωνιστή και μπορεί να πιεστεί αφόρητα από τις ΗΠΑ για να αποτρέψει την υλοποίηση του σχεδίου, σημειώνει ο al-Adli.
Όπως είχαμε αναφέρει παλαιότερα, το Ιράν προετοιμάζεται να ξεκινήσει την κατασκευή μιας μεγάλης σε έκταση σιδηροδρομικής γραμμής που θα συνδέει την πρωτεύουσα Τεχεράνη με την παράκτια πόλη Λατάκια της Συρίας, ανέφερε ο διευθυντής των συριακών σιδηροδρόμων Ναντίμ Αλ Φάρες.
Σύμφωνα με τον Fares, ο νέος σιδηρόδρομος θα προωθήσει το περιφερειακό εμπόριο μεταξύ Συρίας, Ιράκ και Ιράν στην Α.Μεσόγειο και το λιμάνι της Μπάνια, το οποίο θα ελέγχουν οι Ιρανοί από την 01 Οκτωβρίου 2019.
Το νέο έργο αναμένεται να χρηματοδοτηθεί από την ιρανική κυβέρνηση, με υποστήριξη τόσο από τη Συρία όσο και από το Ιράκ.
Το Ισραήλ αντιτίθεται σφόδρα σε οποιαδήποτε τέτοιο έργο, δίνοντας ιδιαίτερη προσοχή σε όλα τα ιρανικά σχέδια στη Συρία, ενώ συχνά κατηγορεί την Τεχεράνη ότι μεταφέρει όπλα και πυραύλους στην Συρία για να απειλήσει ισραηλινό έδαφος.
Οι ΗΠΑ για αυτόν τον λόγο θα αντιταχθούν στον έλεγχο από τον συριακό στρατό της συνοριακής πόλης Albukamal κοντά στο Deir Ezzor, επειδή θα επιτρέψει στο Ιράν να κατασκευάσει αυτή την σιδηροδρομική «γέφυρα», κατά μήκος της διεθνούς εθνικής οδού.
Πρόκειται για ένα καυτό σκηνικό που πρόκειται να δυναμιτίσει την περιοχή και να δώσει ακόμα μία πιθανή γενικευμένη ανάφλεξη εντός του συριακού εδάφους ανάμεσα σε ΗΠΑ-Ρωσία κά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου