Από το greeklignite.blogspot.com
Σάλος έχει ξεσπάσει για την καθαρίστρια που τόλμησε να ισχυριστεί πως τελείωσε τη ΣΤ' Δημοτικού, ενώ στην πραγματικότητα είχε τελειώσει "μόνο" την Ε' Δημοτικού. Η εντελώς γκαβή Δικαιοσύνη το θεώρησε έγκλημα καθοσιώσεως, που απειλούσε τα θεμέλια της κοινωνίας. Πρωτοδίκως 15 χρόνια, στο Εφετείο "μόνο" 10 χρόνια και την έστειλαν στο κελί που είχε νωρίτερα αφήσει άδειο ο Τσοχατζόπουλος και στενοχωριόταν μόνο του. Το σκίτσο του Δερμεντζόγλου, απ' το tvxs, τα λέει όλα, τι άλλο να πει κανείς;
Η καθαρίστρια "ζημίωσε αφάνταστα" το Δημόσιο, καθώς τόλμησε να θέλει να πληρώνεται για να επιζήσει καθαρίζοντας παιδικούς σταθμούς. Τόλμησε να θέλει ..
να πληρώνεται για την εργασία που πρόσφερε! Η αδέκαστη Δικαιοσύνη λοιπόν της έδωσε να καταλάβει. Η ίδια ακριβώς Δικαιοσύνη, που δεν έκανε ποτέ τη δίκη για τη λεηλασία της Proton Bank. Βλέπετε εκεί η λεηλασία έγινε από "λευκά κολάρα", όχι απ' τον εχθρό λαό, όχι από μια καθαρίστρια ή ένα κουλουροπώλη. Και στην ίδια λογική είναι τα εξωφρενικά πρόστιμα για κουτάβια. Αλλά οι διευθυντές πολεοδομίας κι οι δασάρχες, που επέτρεψαν να γεμίσει η Ελλάδα "αναψυκτήρια" και "πολιτιστικά κέντρα", δεν παρανόμησαν ποτέ. Το είχε πει άλλωστε και προπονητής στίβου το 2004: "ντοπαρισμένος είναι όποιος πιάνεται", όχι όποιος ντοπάρεται.
Σε μια απ' τις πρώτες αναρτήσεις, το Δεκέμβρη 2013, είχα ανεβάσει το βίντεο με το απόσπασμα απ' την ταινία "Οι παπατζήδες", όπου ο αξέχαστος Νίκος Σταυρίδης αναλύει τις ποινές. Η ταινία ήταν του 1954, αλλά κάθε τόσο αποδεικνύεται τραγικά επίκαιρη. Δυο γενιές μετά, τίποτα δεν φαίνεται ν' άλλαξε στην Ελλάδα.
Οι δικαστές δικάζουν με βάση τους νόμους και τους νόμους τους κάνουν οι πολιτικοί. Αλλά αυτό δεν αναιρεί την υποχρέωση των δικαστών να πετούν στο καλάθι των αχρήστων νόμους που προδήλως αντιβαίνουν σε βασικά ανθρώπινα δικαιώματα, όπως είναι το δικαίωμα στην εργασία για επιβίωση. 156 χρόνια μετά ...
τη δημοσίευση των Αθλίων του Βίκτωρα Ουγκό, μετά το αδυσώπητο κυνηγητό του Γιάννη Αγιάννη απ' τον Ιαβέρη, προκαλεί ιδιαίτερα αλγεινή εντύπωση η εξάντληση της αυστηρότητας στην καθαρίστρια, την ίδια ώρα που ουδείς ενοχλείται για την Proton Bank, ουδείς ενοχλείται που οι μιζαδόροι της Ζήμενς, των εξοπλιστικών, της υγείας κυκλοφορούν ανενόχλητοι, ουδείς ενοχλείται για τη λεηλασία στο ΚΕΕΛΠΝΟ, για το C4i, για τα Ολυμπιακά έργα, για, για, για ... Στους Άθλιους βέβαια ο Ιαβέρης αυτοκτονεί απ' τις τύψεις, αλλά αυτά γίνονται μόνο στο 19ο αιώνα και μόνο στα μυθιστορήματα.
Τέτοιες ενέργειες δεν έρχονται απλά σε αντίθεση με το κοινό περί δικαίου αίσθημα. Ακόμα χειρότερα, υπονομεύουν την εμπιστοσύνη των πολιτών στους θεσμούς, υπονομεύουν την ίδια τη δημοκρατία και ρίχνουν νερό στο μύλο της ακροδεξιάς. Της ακροδεξιάς που φουντώνει ήδη σ' όλη την Ευρώπη, κι όχι μόνο στην Ευρώπη, ακριβώς όπως στα χρόνια του Μεσοπολέμου.
Η παρέμβαση της Εισαγγελέως του Αρείου Πάγου, που ζήτησε τη δικογραφία, δεν λέει τίποτα, όσο διάστημα θα διαρκεί η γραφειοκρατική εξέταση της δικογραφίας η καθαρίστρια παραμένει φυλακισμένη. Έχει ήδη ταλαιπωρηθεί και τιμωρηθεί αρκετά, είναι επομένως απολύτως απαραίτητη η άμεση αποφυλάκισή της, αλλά κι αυτή μόνη της δεν αρκεί: χρειάζονται ενέργειες αποκατάστασης της εμπιστοσύνης των πολιτών στη λειτουργία της δημοκρατίας. Και τα σημερινά κόμματα δεν φαίνεται να το μπορούν. Το αίτημα της μεταπολίτευσης για Αλλαγή παραμένει ζωντανό κι επίκαιρο όσο ποτέ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου