Στη Γερμανία κανείς δεν συζητά στα σοβαρά για εγκατάλειψη του λιγνίτη. Τ' άκουσες κ. Σταθάκη;

Από το greeklignite.blogspot.gr
Η Γερμανία είναι ο μεγαλύτερος παραγωγός λιγνίτη στην Ευρώπη και o δεύτερος μεγαλύτερος στον πλανήτη, πίσω μόνο απ' την Κίνα. Βασίζει εδώ και πολλές δεκαετίες την ηλεκτροπαραγωγή της στο λιγνίτη της, το δικό της Schwarze Gold, τη μακράν πιο φθηνή πηγή ηλεκτροπαραγωγής και τον θεωρεί επισήμως ως ένα σημαντικό παράγοντα για το ενεργειακό μείγμα της χώρας στην εποχή της Ενεργειακής Μετάβασης, της περίφημης Energiewende: "Das "schwarze Gold" ist nach wie vor ein wichtiger Faktor im Energieerzeugungsmix." Την ίδια στιγμή στη χρεοκοπημένη χώρα οι συγκεκριμένοι πολιτικοί που επιτείνουν το ενεργειακό μπάχαλο του 21ου αιώνα θεωρούν ως καύσιμο μετάβασης το φυσικό αέριο!

Μετά τις εκλογές..
του Σεπτέμβρη 2017, κατά τις διαπραγματεύσεις για το σχηματισμό κυβέρνησης "Τζαμάικα", (CDU/CSU-FDP-Grunen), πολλή συζήτηση έγινε για τον ορισμό ημερομηνίας εξόδου της Γερμανίας απ' την ανθρακική ηλεκτροπαραγωγή. Η πλήρης αδυναμία συμφωνίας ήταν ένας απ' τους λόγους κατάρρευσης των συνομιλιών. Εντελώς αντίστοιχα, ένας απ' τους λόγους συμφωνίας στην επανασυγκρότηση κυβέρνησης του "Μεγάλου Συνασπισμού", (CDU/CSU-SPD), ήταν η εγκατάλειψη των κλιματικών στόχων του 2020 και η απομάκρυνση στις Ελληνικές καλένδες της ημερομηνίας εξόδου της Γερμανίας απ' την ανθρακική ηλεκτροπαραγωγή.

Στη Βαυαρία δεν υπάρχει λιγνίτης, αυτός είναι συγκεντρωμένος στη Βόρεια Ρηνανία-Βεστφαλία στα ΒΔ και στη Σαξονία και το Βρανδεμβούργο στα Α, οπότε οι Χριστιανοκοινωνιστές σύμμαχοι της Μέρκελ (CSU) δεν διακινδυνεύουν αντίδραση δικών τους ψηφοφόρων αν μιλήσουν για ορισμό ημερομηνίας εξόδου. Κι όμως, ακριβώς στη Βαυαρία ήταν που διατυπώθηκε το "Η πολιτική δεν πρέπει να συντρίψει την οικονομία και τους πολίτες με πράσινα όνειρα." Κι επιπρόσθετα τώρα, μια ομάδα εργασίας του CSU για τη μεταρρύθμισης της ενέργειας δημοσίευσε στις 12/2/2018 ένα έγγραφο που, σύμφωνα με δημοσιεύματα, αναφέρει ότι οι επιπτώσεις ενός τερματισμού της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας με άνθρακα στη Γερμανία είναι πολύ λιγότερο επιβλαβείς από ό,τι εκτιμάται, επειδή το τωρινό επίπεδο απασχόλησης στον κλάδο είναι πολύ μικρότερο απ' το 1990, όταν έκλεισαν μαζικά τα απαρχαιωμένα και ρυπογόνα εργοστάσια της Ανατολικής Γερμανίας. Αλλά τι ακριβώς λέει στην πραγματικότητα το συγκεκριμένο έγγραφο;

Το έγγραφο υποστηρίζει ότι μια γρήγορη έξοδος άνθρακα είναι απαραίτητη εάν η Γερμανία θέλει να επιτύχει τους κλιματικούς της στόχους για το 2020 και μετά. Κι αναφέρει πως τα 12 πιο παλιά λιγνιτικά εργοστάσια ηλεκτροπαραγωγής μπορούν να τεθούν εκτός λειτουργίας πριν το 2020 χωρίς να τεθεί σε κίνδυνο η ασφάλεια ηλεκτροδότησης της Γερμανίας.  

Τι είναι ωστόσο αυτά τα 12 πιο παλιά λιγνιτικά εργοστάσια ηλεκτροπαραγωγής; Το έγγραφο δεν τα αναφέρει ονομαστικά, αλλά με μια αναζήτηση στο διαδίκτυο μπορείτε να βρείτε την πλήρη λίστα των εργοστασίων της Γερμανίας όπως είναι δηλωμένα στην Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Δικτύων, τη Bundenetzagentur. Η λίστα αποκαλύπτει πως τα 12 πιο παλιά είναι εργοστάσια κατασκευής της δεκαετίας του 1960 και των αρχών της δεκαετίας του 1970, ενώ ένα ακόμα, κατασκευής 1985, έχει τεθεί απ' την ιδιοκτήτρια εταιρεία σε καθεστώς ψυχρής εφεδρείας λόγω της κατάστασης της αγοράς ηλεκτρισμού. Πρόκειται συγκεκριμένα για τις πιο παλιές μονάδες των εργοστασίων Niederaußem (C, D, E F), Weisweiler (E, F), Neurath (A, B, C) και Frimmersdorf (P, Q) στη Βόρεια Ρηνανία-Βεστφαλία, ενώ σε ψυχρή εφεδρεία είναι το Buschhaus, στην Κάτω Σαξονία. Υπάρχει επίσης κι ένα μικρό εργοστάσιο συμπαραγωγής ηλεκτρισμού-θερμότητας, του ...1936, στο Deuben της Σαξονίας-Άνχαλτ.

Το "κλιματικό πρόγραμμα 2020", αυτό που έγινε το 2014 κι εγκαταλείφθηκε το 2018, προέβλεπε πως οι λιγνιτικοί σταθμοί θα κλείνουν στα 45 χρόνια λειτουργίας κι αν αυτό δεν συμβεί, αν δηλαδή κλείσουν μετά τα 45 χρόνια, θα υπάρχει απόκλιση απ' τους κλιματικούς στόχους. Τα 45 χρόνια απ' το 1965, τότε που τέθηκαν σε λειτουργία π.χ. τα εργοστάσια Niederaußem C και Weisweiler E, συμπληρώθηκαν το 2010. Σήμερα βρισκόμαστε αισίως στο 2018, τα εργοστάσια βρίσκονται σε πλήρη λειτουργία έχοντας συμπληρώσει 52 χρόνια λειτουργίας και οι Γερμανοί δεν εννοούν ν' αφήσουν καμιά Μπιρμπίλη και κανένα Ζερβό να πατήσουν το κουμπί διακοπής της λειτουργίας τους. Γιατί, πολύ απλά, ο λιγνίτης τους είναι ο δικός τους μαύρος χρυσός.

Κι όσο για "ημερομηνία εξόδου"; Τα τελευταία λιγνιτικά εργοστάσια που μπήκαν σε λειτουργία είναι τα υπερσύγχρονα BoA-2 και BoA-3 στο Neurath, δυναμικότητας 1100MW το καθένα. Αυτά μπήκαν σε λειτουργία το 2012 και τα 45 χρόνια λειτουργίας συμπληρώνονται το 2057. Πριν το 2060 λοιπόν δεν υπάρχει περίπτωση να διακοπεί η λιγνιτική ηλεκτροπαραγωγή στη Γερμανία. Τ' άκουσες κ. Σταθάκη;

Και το "κερασάκι στην τούρτα": οι ανοησίες των πολιτικών, που διατάραξαν την αγορά ηλεκτρισμού της Γερμανίας με τις επιδοτήσεις του νόμου EEG, ήταν η μόνη αιτία καθυστέρησης ανέγερσης και νέων λιγνιτικών εργοστασίων. Σε φάση προχωρημένου σχεδιασμού και αδειοδοτήσεων, περιμένοντας μόνο την εξομάλυνση της αγοράς, βρίσκονται μια νέα μονάδα τεχνολογίας ΒοΑ plus 1100MW στο Niederaußem της Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας και μια νέα μονάδα 660MW στο Profen της Σαξονίας-Άνχαλτ. Αλλά για τη χρεοκοπημένη χώρα ο Σταθάκης κι ο Σύριζα θέλουν φυσικό αέριο. 100% εισαγόμενο, που θα πληρώνουμε αυξάνοντας την εξάρτηση από δάνεια ...