Από το energia.gr
Το ζήτημα της προστασίας των θαλασσών από την διακίνηση καυσίμων αποτελεί ένα θέμα που δεν απασχολεί συχνά την επικαιρότητα. Ωστόσο, είναι ένα σημαντικό ζήτημα, που θα πρέπει να απασχολήσει την ελληνική πολιτεία, ενόψει της έναρξης ερευνών υδρογονανθράκων, σε πολλές θαλάσσιες περιοχές.
Σύμφωνα με στοιχεία που παρουσιάστηκαν στην επιστημονική εκδήλωση, που διοργάνωσε χθες, το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος, με θέμα «Προστασία των ελληνικών θαλασσών από την διακίνηση καυσίμων- Τεχνολογικές δυνατότητες για μια..
αποτελεσματική διαχείριση», η ρύπανση των θαλασσών οφείλεται πρωτίστως σε ναυτικά ατυχήματα και δευτερευόντως σε λειτουργικές διαδικασίες, όπως η φορτοεκφόρτωση.
Κατά τη διάρκεια του 20ου αιώνα σημειώθηκαν παγκοσμίως αρκετά ναυτιλιακά ατυχήματα, όπως το Exxon Valdez το 1989, ή το Prestige το 2002 που οδήγησαν στη θέσπιση κανόνων . Ειδικότερα, το 1973 ο Διεθνής Οργανισμός Ναυσιπλοΐας υιοθέτησε τη Διεθνή Σύμβαση για την Πρόληψη της Ρύπανσης από τα πλοία. Η συγκεκριμένη σύμβαση αντιμετωπίζει τη ρύπανση από το νερό, τα λύματα και τα αποχετευτικά ύδατα και προβλέπει για τα πετρελαιοφόρα μεταξύ άλλων την κατοχή ενός διεθνούς πιστοποιητικού πρόληψης ρύπανσης καθώς και το σχέδιο έκτακτης ανάγκης αντιμετώπισης της ρύπανσης από πετρελαιοειδή.
Στην Ελλάδα, υπάρχει σε ισχύ από τις 16-12-2015 η κοινή υπουργική απόφαση των υπουργών οικονομίας και ανάπτυξης, υποδομών και μεταφορών, ναυτιλίας και νησιωτικής πολιτικής για την εγκατάσταση και λειτουργία ολοκληρωμένων συστημάτων ηλεκτρονικού ελέγχου εισροών-εκροών σε πλωτά μέσα μεταφοράς πετρελαιοειδών. Σύμφωνα, με τα όσα ανέφερε ο καθηγητής του ΕΜΠ, Γρηγόρης Γρηγορόπουλος στην επιστημονική εκδήλωση, «εάν αυτό το σύστημα τεθεί σε εφαρμογή η διακίνηση των καυσίμων θα μπορεί να ελέγχεται, ενώ παράλληλα θα ενισχυθεί η διαδικασία πρόληψης».
Σε ό,τι αφορά την αντιμετώπιση των πετρελαιοκηλίδων στην επιφάνεια, όπως επισήμανε ο αναπληρωτής καθηγητής του ΕΜΠ, Νίκος Βεντίκος υπάρχουν αρκετά μέτρα, όπως τα φράγματα, ή τα χημικά μέσα, ενώ για τις περιπτώσεις που το πετρέλαιο βρίσκεται εγκλωβισμένο στο πλοίο επιλέγονται ρομποτικά συστήματα. Για παράδειγμα για το ναυάγιο του SEA Diamond στην Σαντορίνη, στο οποίο είχαμε διαρροή 300 τόνων πετρελαίου είχε τοποθετηθεί ένα φράγμα για τον περιορισμό του. Επίσης, υπάρχουν πλοία περισυλλογής πετρελαίου από την επιφάνεια. Αξίζει να σημειωθεί, πως ο καθαρισμός από πετρελαιοκηλίδες γίνεται πρώτα στην θάλασσα, κατόπιν γίνεται ανάδυση πετρελαίου από την ακτή, στη συνέχεια καθαρίζονται με πιεστικά μέσα τα βράχια, ενώ τελευταίο στάδιο αποτελεί ο καθαρισμός του βυθού.
Την βαρύτητα του ζητήματος της προστασίας των θαλασσών τόνισε στην ομιλία του και ο πρόεδρος του ΤΕΕ, Γιώργος Στασινός, υπογραμμίζοντας, ότι «κάθε αναπτυξιακή πολιτική θα πρέπει να γίνεται με γνώμονα την προστασία του περιβάλλοντος. Τα ορυκτά καύσιμα είναι απαραίτητα για την χώρα, αλλά θα πρέπει να βρεθούν να κατάλληλα μέσα για τη μεταφορά τους».
Το ζήτημα της προστασίας των θαλασσών από την διακίνηση καυσίμων αποτελεί ένα θέμα που δεν απασχολεί συχνά την επικαιρότητα. Ωστόσο, είναι ένα σημαντικό ζήτημα, που θα πρέπει να απασχολήσει την ελληνική πολιτεία, ενόψει της έναρξης ερευνών υδρογονανθράκων, σε πολλές θαλάσσιες περιοχές.
Σύμφωνα με στοιχεία που παρουσιάστηκαν στην επιστημονική εκδήλωση, που διοργάνωσε χθες, το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος, με θέμα «Προστασία των ελληνικών θαλασσών από την διακίνηση καυσίμων- Τεχνολογικές δυνατότητες για μια..
αποτελεσματική διαχείριση», η ρύπανση των θαλασσών οφείλεται πρωτίστως σε ναυτικά ατυχήματα και δευτερευόντως σε λειτουργικές διαδικασίες, όπως η φορτοεκφόρτωση.
Κατά τη διάρκεια του 20ου αιώνα σημειώθηκαν παγκοσμίως αρκετά ναυτιλιακά ατυχήματα, όπως το Exxon Valdez το 1989, ή το Prestige το 2002 που οδήγησαν στη θέσπιση κανόνων . Ειδικότερα, το 1973 ο Διεθνής Οργανισμός Ναυσιπλοΐας υιοθέτησε τη Διεθνή Σύμβαση για την Πρόληψη της Ρύπανσης από τα πλοία. Η συγκεκριμένη σύμβαση αντιμετωπίζει τη ρύπανση από το νερό, τα λύματα και τα αποχετευτικά ύδατα και προβλέπει για τα πετρελαιοφόρα μεταξύ άλλων την κατοχή ενός διεθνούς πιστοποιητικού πρόληψης ρύπανσης καθώς και το σχέδιο έκτακτης ανάγκης αντιμετώπισης της ρύπανσης από πετρελαιοειδή.
Στην Ελλάδα, υπάρχει σε ισχύ από τις 16-12-2015 η κοινή υπουργική απόφαση των υπουργών οικονομίας και ανάπτυξης, υποδομών και μεταφορών, ναυτιλίας και νησιωτικής πολιτικής για την εγκατάσταση και λειτουργία ολοκληρωμένων συστημάτων ηλεκτρονικού ελέγχου εισροών-εκροών σε πλωτά μέσα μεταφοράς πετρελαιοειδών. Σύμφωνα, με τα όσα ανέφερε ο καθηγητής του ΕΜΠ, Γρηγόρης Γρηγορόπουλος στην επιστημονική εκδήλωση, «εάν αυτό το σύστημα τεθεί σε εφαρμογή η διακίνηση των καυσίμων θα μπορεί να ελέγχεται, ενώ παράλληλα θα ενισχυθεί η διαδικασία πρόληψης».
Σε ό,τι αφορά την αντιμετώπιση των πετρελαιοκηλίδων στην επιφάνεια, όπως επισήμανε ο αναπληρωτής καθηγητής του ΕΜΠ, Νίκος Βεντίκος υπάρχουν αρκετά μέτρα, όπως τα φράγματα, ή τα χημικά μέσα, ενώ για τις περιπτώσεις που το πετρέλαιο βρίσκεται εγκλωβισμένο στο πλοίο επιλέγονται ρομποτικά συστήματα. Για παράδειγμα για το ναυάγιο του SEA Diamond στην Σαντορίνη, στο οποίο είχαμε διαρροή 300 τόνων πετρελαίου είχε τοποθετηθεί ένα φράγμα για τον περιορισμό του. Επίσης, υπάρχουν πλοία περισυλλογής πετρελαίου από την επιφάνεια. Αξίζει να σημειωθεί, πως ο καθαρισμός από πετρελαιοκηλίδες γίνεται πρώτα στην θάλασσα, κατόπιν γίνεται ανάδυση πετρελαίου από την ακτή, στη συνέχεια καθαρίζονται με πιεστικά μέσα τα βράχια, ενώ τελευταίο στάδιο αποτελεί ο καθαρισμός του βυθού.
Την βαρύτητα του ζητήματος της προστασίας των θαλασσών τόνισε στην ομιλία του και ο πρόεδρος του ΤΕΕ, Γιώργος Στασινός, υπογραμμίζοντας, ότι «κάθε αναπτυξιακή πολιτική θα πρέπει να γίνεται με γνώμονα την προστασία του περιβάλλοντος. Τα ορυκτά καύσιμα είναι απαραίτητα για την χώρα, αλλά θα πρέπει να βρεθούν να κατάλληλα μέσα για τη μεταφορά τους».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου