Από τις ειδήσεις που κυριάρχησαν σχετικά με την πρώτη επίσημη επίσκεψη του Προέδρου Donald Trump στην Κίνα ήταν η υπογραφή ενός μη δεσμευτικού μνημονίου κατανόησης μεταξύ της κρατικής Sinopec, της Τράπεζας της Κίνας και της China Investment Corporation, του ταμείου κρατικής περιουσίας, που προβλέπει την ένταξη της Κίνας στο project Alaska LNG, το οποίο αφορά στην αξιοποίηση, μεταφορά και εξαγωγή υγροποιημένου φυσικού αερίου από την Αλάσκα.
Αν και η συμφωνία συνοδεύτηκε..
από πολλές «τυμπανοκρουσίες», οι λεπτομέρειές της που είδαν το φως της δημοσιότητας ήταν ελάχιστες. Σε ένα δελτίο Τύπου, η Alaska Gasline Development Corporation (AGDC), η εταιρεία της Πολιτείας της Αλάσκα που υποστηρίζεται από την ομοσπονδιακή κυβέρνηση και επί του παρόντος ηγείται του έργου, δήλωσε ότι «τα συμβαλλόμενα μέρη συμφώνησαν να συνεργαστούν σε ότι αφορά στην εμπορία υγροποιημένου φυσικού αερίου, τη χρηματοδότηση, το επενδυτικό μοντέλο και τη συμμετοχή της Κίνας στο έργο Alaska LNG, με ορίζοντα την πρώτη περιοδική εκτίμηση των αποτελεσμάτων της συνεργασίας αυτής έως το 2018».
Η συμφωνία με την Κίνα είναι η τελευταία εξέλιξη σε μία μακρά πορεία προσπαθειών για την κατασκευή του Alaska LNG. Το έργο προβλέπει τη σύνδεση των μη αξιοποιημένων πεδίων αερίου του North Slope με μία μονάδα εξαγωγής 20 εκατ. τόνων ετησίως στην περιοχή Nikiski, μέσω ενός αγωγού φυσικού αερίου μήκους 800 μιλίων. Οι εκτιμήσεις για το κόστος του έργου κυμαίνονταν από $ 45 δισ. κατ’ ελάχιστο έως $ 60 δισ., καθιστώντας το έργο ένα από τα πιο ακριβά και πιο περίπλοκα προγράμματα εξαγωγής LNG που προτάθηκαν ποτέ.
Η κοινοπραξία της BP, της ConocoPhillips και της ExxonMobi -όλες τους με ισχυρή δραστηριότητα στο North Slope- δαπάνησε χρόνια προσπαθώντας να καταστήσει οικονομικά βιώσιμο το έργο Alaska LNG. Η πρόταση διαπνέεται από την εξής λογική: οι εταιρείες παραγωγής LNG, στην ουσία, «κάθονται» πάνω σε τεράστια, εγκλωβισμένα αποθέματα και η Αλάσκα είναι σχετικά κοντά στις υπόλοιπες Πολιτείες των ΗΠΑ. Ωστόσο, ο προϋπολογισμός του έργου ήταν αστρονομικός. Τελικά, η κοινοπραξία αποσύρθηκε πέρυσι από το έργο, εν μέρει εξαιτίας μιας καταληκτικής μελέτης σχετικά με το Alaska LNG από την εταιρεία συμβούλων Wood Mackenzie, η οποία παρουσίαζε τις αντιξοότητες στην πορεία υλοποίησης του έργου.
Η μελέτη της Wood Mackenzie έδειξε ότι το Alaska LNG θα χρειαζόταν μία τιμή αερίου $ 12 - 16 /m Btu (υψηλότερη από $ 70 /βαρέλι) προκειμένου να είναι οικονομικά βιώσιμο. Το αέριο πωλείται σήμερα στη βορειοανατολική Ασία σε τιμή περίπου $ 8 /m Btu, εν μέσω κορεσμού της παγκόσμιας αγοράς LNG. Ακόμη και στην περίπτωση ανάκαμψης των τιμών, η έκθεση της Wood Mackenzie κατέληγε στο συμπέρασμα ότι το έργο θα έχει μεγαλύτερο κόστος από κάθε αντίστοιχο σε μια άλλη αναδυόμενη περιοχή παραγωγής LNG, συμπεριλαμβανομένων των έργων στις ακτές του Κόλπου των ΗΠΑ, την ανατολική Αφρική, τη δυτική ακτή του Καναδά, αλλά και προτάσεων για νέες πλωτές μονάδες LNG. Και αυτό πριν την απόφαση του Κατάρ να άρει το moratorium που είχε επιβάλει στις νέες μονάδες LNG και να δεσμευτεί για επιπλέον προμήθειες χαμηλού κόστους εντός της δεκαετίας του 2020.
«Αγκαθωτός» ο δρόμος προς … το LNG
Βάσει αυτών, η συμφωνία με την Κίνα είναι σχεδόν σίγουρο ότι δεν πρόκειται να συμβάλλει στην υλοποίηση του Alaska LNG. Τα οικονομικά στοιχεία του έργου δεν έχουν βελτιωθεί από τότε που οι BP, ConocoPhillips και ExxonMobil εγκατέλειψαν το project. Είναι γεγονός ότι τα επόμενα χρόνια η Sinopec -και γενικότερα η Κίνα- θα αναζητήσει νέα αποθέματα φυσικού αερίου και νέες επενδυτικές ευκαιρίες σε όλο τον κόσμο, αλλά το πιθανότερο είναι ότι θα βρει πολλές ελκυστικότερες επιλογές. Αξίζει, επίσης, να σημειωθεί ότι η Sinopec δεν έχει, έως σήμερα, ηγηθεί ποτέ της ανάπτυξης μονάδας υγροποίησης οπουδήποτε στον κόσμο, πόσο μάλλον μίας τόσο δαπανηρής και περίπλοκης όσο αυτής του έργου Alaska LNG.
Αντίθετα, η συμφωνία φαντάζει περισσότερο ως «άσκηση» στο πεδίο της πολιτικής σκοπιμότητας. Ένας από τους πρωταρχικούς στόχους του Trump σχετικά με την επίσκεψή του στην Κίνα ήταν να επιστρέψει με συμφωνίες που θα γίνονταν πρωτοσέλιδα, ενισχύοντας την εικόνα του ως κορυφαίου επιχειρηματία. Μεγάλη είναι η πολιτική βαρύτητα της συμφωνίας αυτής και για τον κυβερνήτη της Αλάσκα, Bill Walker, ο οποίος έχει χαρακτηρίσει το Alaska LNG ως το έργο που θα μετασχηματίσει οικονομικά την Πολιτεία, όπως συνέβη με τον αγωγό Trans-Alaska. Όταν οι μεγάλες εταιρείες αποχώρησαν από το project, πέραν της απώλειας για το ίδιο το έργο, το οικονομικό πρόγραμμα του Walker δέχτηκε επίσης σοβαρό πλήγμα. Ο κυβερνήτης έχει πλέον αναγκαστεί να έρχεται σε οξεία αντιπαράθεση με το νομοθετικό σώμα προκειμένου να διατηρήσει τη ροή χρημάτων προς την AGDC. Η συμφωνία με την Κίνα, ακόμη και αν είναι απίθανο να οδηγήσει σε κάποια ουσιαστική εξέλιξη, συντηρεί το σχέδιο του Alaska LNG με την ελπίδα της ενδεχόμενης προσέλκυσης περισσότερων επενδυτών.
Ο πρόεδρος της Κίνας, Xi Jinping, εμφανίστηκε πρόθυμος να συμπράξει, ειδικά αφού τα αρχικά στάδια της συμφωνίας δε συνεπάγονται πραγματικό κόστος, ενώ, αντίθετα, ενδέχεται να βοηθήσουν στην αποφυγή μιας σκληρής πολιτικής στον εμπορικό τομέα εκ μέρους της διοίκησης Trump. Η Sinopec παρουσιάστηκε πολύ πιο επιφυλακτική. Στην κοινή δήλωση, η κρατική εταιρεία πετρελαίου αρκέστηκε να αναφέρει ότι «ενδιαφέρεται για την πιθανότητα αγορών LNG» από το έργο Alaska LNG.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου