Tο παρακάτω είναι μία μετάφραση που έχει γίνει από το Μέτωπο Αντίστασης και Αλληλεγγύης για την Παλαιστίνη “Γασσάν Καναφάνι” από το globalresearch.ca. Είναι ένα πολύ καλό άρθρο, το οποίο εξηγεί επ’ακριβώς το τι συμβαίνει με τα κοιτάσματα του Φυσικού Αερίου στην Παλαιστίνη και εξηγεί γιατί η Ελληνική Κυβέρνηση με τον επονομαζόμενο “Αγωγό της Ανατολικής Μεσογείου”, ανάμεσα σε Ελλάδα-Κύπρο-Ιταλία-Ισραήλ, συμβάλλει στην κλοπή του Φυσικού Αερίου του Παλαιστινιακού λαού
Πάνω από πέντε χρόνια πριν, το Ισραήλ εισέβαλε στη Γάζα υπό την Επιχείρηση «Cast Lead» (συμπαγής μόλυβδος).
Το παρακάτω άρθρο δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά από την Global Research τον Ιανουάριο του 2009 την περίοδο του βομβαρδισμού και της εισβολής των Ισραηλινών στο πλαίσιο της επιχείρησης «Cast Lead».
Μετά την εισβολή, τα Παλαιστινιακά κοιτάσματα φυσικού αερίου κατασχέθηκαν de facto από το Ισραήλ κατά παρέκκλιση του διεθνούς δικαίου. Ένα χρόνο μετά την επιχείρηση “Cast Lead”, το Τελ Αβίβ ανακοίνωσε την ανακάλυψη του κοιτάσματος φυσικού αερίου Λεβιάθαν στην Ανατολική Μεσόγειο «εκτός των ακτών του Ισραήλ».
Την εποχή εκείνη το κοίτασμα του φυσικού αερίου ήταν..
«…το σημαντικότερο κοίτασμα που βρισκόταν ποτέ στην υπό εξερευνηθείσα περιοχή της Λεβαντινής Λεκάνης, η οποία καλύπτει περίπου 83.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα στην ανατολική Μεσογείο.» (I)
Σε συνδυασμό με το κοίτασμα Ταμαρ, στην ίδια τοποθεσία που ανακαλύφθηκε το 2009, οι προοπτικές δείχνουν μια ενεργειακή τόνωση για το Ισραήλ, για το την Noble Energy που εδρεύει στο Χιούστον του Τέξας και τους συνεργάτες της, εξορύξεις Delek Drilling, Avner Oil Exploration και Ratio Oil Exploration.
(Βλέπε επίσης: Felicity Arbuthnot, Ισραήλ: Αέριο, Πετρέλαιο και Προβλήματα στην Εγγύς Ανατολή, Global Research, 30 Δεκεμβρίου 2013
Τα κοιτάσματα φυσικού αερίου της Γάζας εντάσσονται στο ευρύτερο πεδίο αξιολόγησης της Ανατολική Μεσογείου.
Αυτό που ξετυλίγεται τώρα είναι η ενσωμάτωση αυτών των γειτονικών κοιτασμάτων φυσικού αερίου, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που ανήκουν στην Παλαιστίνη, στην σφαίρα του Ισραήλ. (Δείτε το χάρτη παρακάτω).
Πρέπει να σημειωθεί ότι ολόκληρη η ακτογραμμή της Ανατολικής Μεσογείου, η οποία εκτείνεται από το Σινά της Αιγύπτου μέχρι τη Συρία, αποτελεί περιοχή που περιλαμβάνει μεγάλα κοτάσματα φυσικού αερίου καθώς και αποθέματα πετρελαίου.
Με κίτρινο χρώμα η Λεκάνη της Ανατολικής Μεσογείου – Με κόκκινο χρώμα είναι τα κοιτάσματα αερίου και με πράσινο τα κοιτάσματα πετρελαίου
8 Ιανουαρίου 2009
Η στρατιωτική εισβολή στη Λωρίδα της Γάζας τον Δεκέμβριο του 2008 από τις ισραηλινές δυνάμεις έχει άμεση σχέση με τον έλεγχο και την ιδιοκτησία στρατηγικών αποθεμάτων φυσικού αερίου στην ανοικτή θάλασσα.
Αυτός είναι ένας πόλεμος κατάκτησης. Το 2000 ανακαλύφθηκε ότι υπάρχουν εκτεταμένα αποθέματα φυσικού αερίου στα ανοικτά των ακτών της Γάζας.
Η British Gas (BG Group) και ο εταίρος της, η διεθνής εταιρεία Consolidated Contractors International (CCC) με έδρα τις οικογένειες Sabbagh και Koury του Λιβάνου, έλαβαν δικαιώματα εξερεύνησης πετρελαίου και φυσικού αερίου σε 25ετή συμφωνία που υπεγράφη τον Νοέμβριο του 1999 με την Παλαιστινιακή Αρχή.
Η συμφωνία PA-BG-CCC περιλαμβάνει την ανάπτυξη κοιτασμάτων και την κατασκευή ενός αγωγού φυσικού αερίου (Middle East Economic Digest, 5 Ιανουαρίου 2001).
Τα δικαιώματα για τον ανοικτό χώρο φυσικού αερίου κατανεμήθηκαν ως εξής: Η British Gas το 60%, η Consolidated Contractors (CCC) το 30% και το Ταμείο Επενδύσεων της Παλαιστινιακής Αρχής (10%). (Haaretz, 21 Οκτωβρίου 2007)
Η άδεια BG καλύπτει ολόκληρη τη θαλάσσια υπεράκτια περιοχή της Γάζας, η οποία συνορεύει με αρκετές ισραηλινές υπεράκτιες εγκαταστάσεις φυσικού αερίου. (Δείτε τον Χάρτη παρακάτω). Πρέπει να σημειωθεί ότι το 60% των αποθεμάτων φυσικού αερίου κατά μήκος της ακτής της Γάζας-Ισραήλ ανήκουν στην Παλαιστίνη.
Ο Όμιλος BG διέσχισε δύο πηγάδια το 2000: Τη θαλάσσια όχθη της Γάζας-1 και τη θαλάσσια όχθη της Γάζας-2. Τα αποθέματα που εκτιμώνται από την British Gas ότι είναι της τάξης των 1,4 τρισεκατομμυρίων κυβικών ποδιών, αξίας περίπου 4 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Αυτοί είναι οι αριθμοί που δημοσιοποίησε η British Gas. Το μέγεθος των αποθεμάτων φυσικού αερίου της Παλαιστίνης θα μπορούσε να είναι πολύ μεγαλύτερο.
Χάρτης 1
Ποιος είναι ιδιοκτήτης των κοιτασμάτων φυσικού αερίου
Χάρτης 2
Το ζήτημα της κυριαρχίας των κοιτασμάτων φυσικού αερίου στη Γάζα είναι ζωτικής σημασίας. Από νομικής άποψης, τα αποθέματα φυσικού αερίου ανήκουν στην Παλαιστίνη.
Ο θάνατος του Γιάσερ Αραφάτ, η εκλογή της κυβέρνησης της Χαμάς κι η καταστροφή της Παλαιστινιακής Αρχής επέτρεψαν στο Ισραήλ να καθιερώσει εκ των πραγμάτων έλεγχο των υπεράκτιων αποθεμάτων φυσικού αερίου της Γάζας.
Η British Gas (BG Group) ασχολείται με την κυβέρνηση του Τελ Αβίβ. Με τη σειρά του, η κυβέρνηση της Χαμάς έχει παρακαμφθεί όσον αφορά τα δικαιώματα εξερεύνησης και ανάπτυξης των κοιτασμάτων φυσικού αερίου.
Η εκλογή του πρωθυπουργού Ariel Sharon το 2001 ήταν μια σημαντική καμπή. Η κυριαρχία της Παλαιστίνης στα υπεράκτια κοιτάσματα φυσικού αερίου αμφισβητήθηκε στο Ανώτατο Δικαστήριο του Ισραήλ. Ο Σαρόν δήλωσε κατηγορηματικά ότι «το Ισραήλ ποτέ δεν θα αγόραζε φυσικό αέριο από την Παλαιστίνη» υπονοώντας ότι τα υπεράκτια αποθέματα αερίου της Γάζας ανήκουν στο Ισραήλ.
Το 2003, ο Ariel Sharon άσκησε βέτο σε μια αρχική συμφωνία, η οποία θα επέτρεπε στη British Gas να προμηθεύει το Ισραήλ με φυσικό αέριο από τα υπεράκτια πηγάδια της Γάζας. (The Independent, 19 Αυγούστου 2003)
Η εκλογική νίκη της Χαμάς το 2006 προκάλεσε την κατάρρευση της Παλαιστινιακής Αρχής, η οποία περιορίστηκε στη Δυτική Όχθη υπό το καθεστώς εξουσιοδότησης του Μαχμούντ Αμπάς.
Το 2006, η British Gas “πλησίαζε στην υπογραφή συμφωνίας για την άντληση αερίου στην Αίγυπτο” (Times, 23 Μαΐου 2007). Σύμφωνα με αναφορές, ο βρετανός Πρωθυπουργός Τόνι Μπλερ παρενέβη εξ ονόματος του Ισραήλ με σκοπό να ακύρωση της συμφωνίας με την Αίγυπτο.
Το επόμενο έτος, το ισραηλινό υπουργικό συμβούλιο ενέκρινε τον Μάιο του 2007 πρόταση του πρωθυπουργού Ehud Olmert «για την αγορά φυσικού αερίου από την Παλαιστινιακή Αρχή». Η προτεινόμενη σύμβαση ήταν για 4 δισεκατομμύρια δολάρια, με κέρδη της τάξεως των 2 δισεκατομμυρίων δολαρίων να πηγαίνουν στους Παλαιστίνιους.
Ωστόσο, το Τελ Αβίβ δεν είχε καμία πρόθεση να μοιραστεί τα έσοδα με την Παλαιστίνη. Δημιουργήθηκε μια ισραηλινή ομάδα διαπραγματευτών από το ισραηλινό υπουργικό συμβούλιο προκειμένου να ξεπεράσει τη συμφωνία με τον όμιλο BG, παρακάμπτοντας τόσο την κυβέρνηση της Χαμάς όσο και την Παλαιστινιακή Αρχή:
“Οι ισραηλινές αρχές άμυνας θέλουν να πληρώσουν οι Παλαιστίνιοι σε αγαθά και υπηρεσίες και επιμένουν ότι δεν θα διατεθούν χρήματα στην κυβερνητική κυβέρνηση που ελέγχεται από τη Χαμάς” (η Ibid, πρόσθεσε τον τονισμό)
Ο στόχος ήταν κατ ‘ουσίαν να ακυρωθεί η σύμβαση που υπεγράφη το 1999 μεταξύ του Ομίλου BG και της Παλαιστινιακής Αρχής υπό τον Γιάσερ Αραφάτ.
Σύμφωνα με την προτεινόμενη συμφωνία του 2007 με τη BG, το παλαιστινιακό φυσικό αέριο από τα υπεράκτια πηγάδια της Γάζας έπρεπε να διοχετευθεί μέσω ενός υποθαλάσσιου αγωγού προς το ισραηλινό λιμάνι του Ασκέλον, μεταφέροντας έτσι τον έλεγχο της πώλησης του φυσικού αερίου στο Ισραήλ.
Η συμφωνία ακυρώθηκε. Οι διαπραγματεύσεις ανεστάλησαν:
“Ο επικεφαλής της Mossad Meir Dagan αντιτάχθηκε στη συναλλαγή για λόγους ασφάλειας, ότι τα έσοδα θα χρηματοδοτούσαν την τρομοκρατία”.
(Μέλος της Knesset Gilad Erdan, Διεύθυνση προς την Knesset με θέμα «Η πρόθεση του αναπληρωτή πρωθυπουργού Ehud Olmert να αγοράσει φυσικό αέριο από τους Παλαιστίνιους όταν η πληρωμή θα υπηρετήσει τη Χαμάς», 1 Μαρτίου 2006, αναφερόμενη στο υποστράτηγο εν’ αποστρατεία Moshe Yaalon, Η Προοπτική Αγοράς Βρετανικού Αερίου από τα παράκτια ύδατα της Γάζας Απειλεί την Εθνική Ασφάλεια του Ισραήλ; Κέντρο Ιεροσολύμων για Δημόσιες Υποθέσεις, Οκτώβριος 2007)
Η πρόθεση του Ισραήλ ήταν να αποκλείσει το ενδεχόμενο να καταβληθούν δικαιώματα στους Παλαιστινίους. Τον Δεκέμβριο του 2007, ο όμιλος BG αποσύρθηκε από τις διαπραγματεύσεις με το Ισραήλ και τον Ιανουάριο του 2008 έκλεισαν το γραφείο τους στο Ισραήλ.
Σχέδιο εισβολής στο Τραπέζι των Σχεδιασμών
Το σχέδιο εισβολής στη Λωρίδας της Γάζας υπό τον τίτλο “Operation Lead Lead” τέθηκε σε κίνηση τον Ιούνιο του 2008, σύμφωνα με ισραηλινές στρατιωτικές πηγές:
“Οι πηγές στο αμυντικό ίδρυμα δήλωσαν ότι ο υπουργός Άμυνας Εχούντ Μπαράκ ανέθεσε στις ισραηλινές δυνάμεις να προετοιμαστούν για την επιχείρηση πριν από έξι μήνες (Ιούνιος ή πριν από τον Ιούνιο), ακόμα κι όταν το Ισραήλ άρχισε να διαπραγματεύεται μια συμφωνία εκεχειρίας με τη Χαμάς”
(Barak Ravid, Επιχείρηση “Cast Lead”: Η ισραηλινή αεροπορική επίθεση ακολούθησε μετά από μήνες προγραμματισμού, Haaretz, 27 Δεκεμβρίου 2008)
Τον ίδιο ακριβώς μήνα, οι ισραηλινές αρχές επικοινώνησαν με την British Gas, προκειμένου να επαναλάβουν τις κρίσιμες διαπραγματεύσεις σχετικά με την αγορά του φυσικού αερίου της Γάζας:
“Τόσο ο γενικός διευθυντής του Υπουργείου Οικονομικών Γιάρομ Αριάφ όσο και ο γενικός διευθυντής του υπουργείου Εθνικών Υποδομών, κ. Hezi Kugler, συμφώνησαν να ενημερώσουν την BG για την επιθυμία του Ισραήλ να ανανεώσει τις συνομιλίες. Πηγές πρόσθεσαν ότι η BG δεν έχει ανταποκριθεί ακόμη επίσημα στο αίτημα του Ισραήλ, αλλά ότι τα στελέχη της εταιρείας πιθανότατα θα έρθουν στο Ισραήλ μέσα σε λίγες εβδομάδες για να πραγματοποιήσουν συνομιλίες με κυβερνητικούς αξιωματούχους”.
(Globes online – Business Arena του Ισραήλ, 23 Ιουνίου 2008)
Η απόφαση για επιτάχυνση των διαπραγματεύσεων με την British Gas (BG Group) συνέπεσε χρονολογικά με τον προγραμματισμό της εισβολής στη Γάζα που ξεκίνησε τον Ιούνιο. Φαίνεται ότι το Ισραήλ ήταν ανυπόμονο να καταλήξει σε συμφωνία με τον όμιλο BG πριν από την εισβολή, η οποία ήταν ήδη σε προχωρημένο στάδιο σχεδιασμού.
Επιπλέον, αυτές οι διαπραγματεύσεις με την British Gas διεξήχθησαν από την κυβέρνηση Ehud Olmert με τη γνώση ότι μια στρατιωτική εισβολή ήταν στο σχέδιο. Κατά πάσα πιθανότητα, μια νέα “μεταπολεμική” πολιτική-εδαφικής ρύθμισης για τη λωρίδα της Γάζας είχε επίσης προβλεφθεί από την ισραηλινή κυβέρνηση.
Στην πραγματικότητα, οι διαπραγματεύσεις μεταξύ του British Gas και των ισραηλινών αξιωματούχων συνεχίστηκαν τον Οκτώβριο του 2008, 2-3 μήνες πριν από την έναρξη των βομβιστικών επιθέσεων στις 27 Δεκεμβρίου.
Τον Νοέμβριο του 2008, το ισραηλινό υπουργείο Οικονομικών και το Υπουργείο Εθνικής Υποδομής ανέθεσε στην Israel Electric Corporation (IEC) να ξεκινήσει διαπραγματεύσεις με την British Gas για την αγορά φυσικού αερίου από την υπεράκτια παραχώρηση της BG στη Γάζα. (Σημειώσεις, 13 Νοεμβρίου 2008)
“Ο γενικός διευθυντής του υπουργείου Οικονομικών Yarom Ariav και ο γενικός διευθυντής του υπουργείου Εθνικών Υποδομών, Hezi Kugler, έγραψαν πρόσφατα στον διευθύνοντα σύμβουλο της IEC Amos Lasker, ενημερώνοντάς του για την απόφαση της κυβέρνησης να επιτρέψει τη διεξαγωγή διαπραγματεύσεων, σύμφωνα με την πρόταση-πλαίσιο που εγκρίθηκε νωρίτερα αυτό το έτος.
Το συμβούλιο της IEC, με επικεφαλής τον πρόεδρο Moti Friedman, ενέκρινε τις αρχές της πρότασης πλαισίου πριν από μερικές εβδομάδες. Οι συνομιλίες με την BG Group θα ξεκινήσουν μόλις το συμβούλιο εγκρίνει την εξαίρεση από μια προσφορά.”
(Globes 13 Νοεμβρίου 2008)
Γάζα και ενεργειακή γεωπολιτική
Η στρατιωτική κατοχή της Γάζας προτίθεται να μεταφέρει την κυριαρχία των κοιτασμάτων φυσικού αερίου στο Ισραήλ κατά παράβαση του διεθνούς δικαίου.
Τι μπορούμε να περιμένουμε μετά την εισβολή;
Ποια είναι η πρόθεση του Ισραήλ όσον αφορά τα αποθέματα φυσικού αερίου της Παλαιστίνης;
Μια νέα εδαφική συμφωνία, με την τοποθέτηση ισραηλινών και / ή “ειρηνευτικών” στρατευμάτων;
Η στρατιωτικοποίηση ολόκληρης της ακτής της Γάζας, η οποία είναι στρατηγική για το Ισραήλ;
Η οριστική δήμευση παλαιστινιακών πεδίων φυσικού αερίου και η μονομερής δήλωση της ισραηλινής κυριαρχίας στις θαλάσσιες περιοχές της Γάζας;
Εάν επρόκειτο να συμβεί αυτό, το φυσικό αέριο της Γάζας θα ενσωματωθεί στις θαλάσσιες υπεράκτιες εγκαταστάσεις του Ισραήλ, οι οποίες είναι συνεχόμενες με αυτές της Λωρίδας της Γάζας. (Βλ. Χάρτη 1 παραπάνω).
Αυτές οι διάφορες υπεράκτιες εγκαταστάσεις συνδέονται επίσης με τον διάδρομο μεταφοράς ενέργειας του Ισραήλ, που εκτείνεται από το λιμάνι του Eilat, το οποίο είναι τερματικό πετρελαιαγωγού, στην Ερυθρά Θάλασσα μέχρι τον τερματικό σταθμό των αγωγών του Ashkelon, και προς τα βόρεια προς τη Χάιφα και τελικά μέσω ενός προτεινόμενου αγωγού Ισραήλ-Τουρκίας με το τουρκικό λιμάνι του Τσεϊχάν.
Το Ceyhan είναι ο τερματικός σταθμός του αγωγού Baku, Tblisi Ceyhan Trans Caspian. “Αυτό που προβλέπεται είναι να συνδεθεί ο αγωγός του BTC με τον αγωγό Trans-Israel Eilat-Ashkelon, επίσης γνωστός ως Ισλανδικό Tipline.”
(Βλ. Michel Chossudovsky, Ο πόλεμος στο Λίβανο και η μάχη για το πετρέλαιο, Global Research, 23 Ιουλίου 2006)
Χάρτης 3 – Ο ενεργειακός διάδρομος της Λεβαντίνης (Ανατολικής Μεσόγειου)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου