Όταν βλέπουμε την έννοια της ΑΟΖ να τραβά με τόση δυναμική την ίδια κυβέρνηση, γίνεται κατανοητό ότι υπάρχει όχι μόνο ιδεολογική αδράνεια αλλά και νοητική υστέρηση. Διότι τι άλλο να κάνουν η Αίγυπτος και η Κύπρος για να δείξουν ότι η ΑΟΖ αποτελεί το μονοπάτι του φωτός για την ανάκαμψη και την ανάπτυξη της χώρας αλλά και της ευρύτερης περιοχής.
Αιτήσεις υπάρχουν ήδη και ειδικά για τα θαλάσσια οικόπεδα Νότια της Κρήτης από εταιρείες που ανήκουν στις μεγαλύτερες στον κόσμο κι όμως βλέπουμε τεράστιες καθυστερήσεις δίχως λόγο. Δεν υπάρχει καν...
πλαίσιο για φοβίες. Τώρα είναι οι ίδιοι οι σύμμαχοί μας που μας παροτρύνουν να ενεργοποιηθούμε ως χώρα για το μέλλον της περιοχής.
Κι έχουμε ακόμα κυβερνητικούς που πνίγονται από την ασχετοσύνη τους και δεν μπορούν να πάρουν ορθολογικές αποφάσεις. Διότι δεν πρόκειται καν για μια πρωτοβουλία ούτε για μια καινοτομία.
Όλοι οι άλλοι έχουν ήδη κάνει τα πάντα, και μάλιστα εδώ και χρόνια. Το ζητούμενο είναι απλώς να αντιγράψουμε στρατηγικές συμπεριφορές που έχουν ήδη φέρει θεαματικά αποτελέσματα.
Όμως συνειδητοποιούμε όλο πιο έμπρακτα και επίσημα, ότι η κυβερνητική ανικανότητα παράγει μια αδράνεια άνευ προηγουμένου ενώ το πλαίσιο είναι ξεκάθαρο για όλους τους παίκτες της περιοχής.
Δεν πειράζει την κυβέρνηση να γελοιοποιείται στο εξωτερικό. Σημασία γι’ αυτή έχει μόνο να μην πέσει επειδή οι ψηφοφόροι θα αντιληφθούν την μιζέρια μιας ιδεολογίας που δεν ξέρει τι εννοούμε με το μέλλον της πατρίδας μας.
Ν. Λυγερός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου