Ο ΠΥΡΓΟΣ ΤΗΣ ΒΑΒΕΛ ΤΟΥ ΣΕΒ ΣΤΗ ΖΟΥΓΚΛΑ ΤΗΣ ΑΓΟΡΑΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ

Από το gsee.gr
Αν και δεν αποτελεί έκπληξη για την κοινή λογική η διαχρονική στάση του ΣΕΒ ως προς την μονοκρατορία της εργοδοτικής αυθαιρεσίας και την εξαφάνιση των δικαιωμάτων των εργαζομένων, σίγουρα προκαλεί εντύπωση η επίκλησή του στην «ηθική» ως διάσταση των εργατικών αγώνων.

Τα δεδομένα είναι δύο:

Το πρώτο και βασικό. Η ΓΣΕΕ προφανώς δεν χρειάζεται από τον ΣΕΒ την αναγνώριση των αγώνων της σε εθνικό, ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο για την ακύρωση των μνημονιακών μέτρων που θυσίασαν τους εργαζόμενους και τα δικαιώματά τους στο βωμό της δήθεν ανταγωνιστικότητας, που ούτε επιτεύχθηκε ούτε πρόκειται να επιτευχθεί με τους όρους των μνημονίων.

Η Συνομοσπονδία, περιμένει την ..
αντίδραση του ΣΕΒ, καθώς από την επιτυχή έκβαση των αγώνων της, που με συνέπεια και συνέχεια δίνει από το 2010, έχει ήδη αναγνωρισθεί και αναμένονται και οι νέες αποφάσεις, αφενός ο παράνομος χαρακτήρας σειράς μέτρων που είναι γνωστό ότι στηρίζει ο Σύνδεσμος Επιχειρήσεων και Βιομηχανιών (όπως η ενίσχυση των ευέλικτων μορφών εργασίας, η κατάργηση της μονομερούς προσφυγής στη διαιτησία κλπ), αφετέρου η θυσία και των μικρομεσαίων επιχειρήσεων προς όφελος των πολυεθνικών και των μεγάλων επιχειρήσεων, που θέλουν να κυριαρχήσουν στην ελληνική αγορά.

Το δεύτερο. Το «Εβδομαδιαίο δελτίο για την Ελληνική οικονομία» που εκδίδει ο ΣΕΒ είτε λειτουργεί ως σταθερός προπομπός της στρατηγικής τακτικής υποχώρησής του από τα επίσημα συμφωνηθέντα σε σειρά ζητημάτων που εκτείνονται σε όλο το κρίσιμο φάσμα των ιδεοληψιών των διεθνών δανειστών της χώρας (κοινωνικός διάλογος, ομαδικές απολύσεις, ανταπεργία, συνδικαλιστικός νόμος, επαγγελματική εκπαίδευση και κατάρτιση, ανταπεργία, παράνομες διακρίσεις κλπ), είτε καταδεικνύει ένα Πύργο της Βαβέλ του ΣΕΒ, που με μια επικίνδυνη πολυγλωσσία θολώνει τα νερά ως προς τη στάση του σε μια εξαιρετικά κρίσιμη για τη χώρα στιγμή και συγκυρία. Είτε και τα δύο.

Οι εργαζόμενοι με τους αγώνες τους θα βάλουν τέλος στα όνειρα «θερινής νυκτός» μελών του ΣΕΒ, που θέλουν το επιχειρείν να εξακολουθεί να είναι κρατικοδίαιτο, η φορολόγηση να γίνεται σε φορολογικούς παραδείσους, οι συλλογικές διαπραγματεύσεις να γίνονται κατά τα Σουηδικά πρότυπα, το κράτος πρόνοιας να είναι ανύπαρκτο και οι μισθοί να κινούνται σε επίπεδα Ινδίας.»

Και μια τελευταία επισήμανση: Στο Στρασβούργο όπου εκδικάσθηκε η Συλλογική Προσφυγή της ΓΣΕΕ, ο ΣΕΒ ήταν εκεί. Ηθικά ή μη.