Από το energypress.gr
Η Κύπρος προχώρησε το 2007 στον πρώτο της αδειοδοτικό γύρο με στόχο να προσελκύσει ξένες πετρελαϊκές ώστε να επενδύσουν στην ΑΟΖ της. Το αποτέλεσμα τότε ήταν ισχνό: Μόλις τρεις εταιρείες, όπως η μεσαία Noble Energy και η μικρή Delek, εξέφρασαν ενδιαφέρον για το οικόπεδο 12, όπου σύντομα θα ανακάλυπταν το κοίτασμα Αφροδίτη.
Η συνέχεια ήταν άκρως επιτυχημένη για το κυπριακό «πείραμα». Στον β’ γύρο αδειοδότησης του 2012 και με μπόλικη φόρα από τις ανακαλύψεις στο Ισραήλ και το οικόπεδο 12, οι εταιρείες που ενδιαφέρθηκαν ήταν 15, ανάμεσά τους μεγάλοι παίκτες όπως η ιταλική Eni και η γαλλική Total.
Πλέον, στον γ’ γύρο αδειοδότησης, λαμβάνουν μέρος ονόματα-κολοσσοί, όπως.
η ExxonMobil και η Statoil, γεγονός που σίγουρα αποτελεί ψήφο εμπιστοσύνης για τις δυνατότητες της κυπριακής ΑΟΖ, ιδίως αν αναλογιστούμε πως ο κλάδος έχει σφίξει πολύ τα λουριά στις επενδύσεις τελευταία λόγω των χαμηλών τιμών του πετρελαίου διεθνώς.
Η Κύπρος, όπως και το Ισραήλ, ξεκίνησε την πορεία της στους υδρογονάνθρακες μέσω των προσπαθειών μιας χούφτας ανθρώπων, όπως ο Σόλων Κασίνης, που πίστεψαν στις δυνατότητες του νησιού και πάλεψαν απέναντι σε παγιωμένες νοοτροπίες και αντιστάσεις ώστε να δώσουν το έναυσμα. Πλέον έχουν περάσει δέκα χρόνια από τότε και η Κύπρος οδηγείται με σταθερά βήματα στη μεταμόρφωσή της σε μια πραγματική αγορά για την έρευνα και παραγωγή υδρογονανθράκων, δίχως μάλιστα να υποπίπτει σε σφάλματα και καθυστερήσεις όπως αυτά του Ισραήλ. Ορισμένα προβλήματα υπάρχουν, αλλά η πρόοδος δεν σταματά από ρυθμιστικά ζητήματα και κρατικές αγκυλώσεις και αυτό είναι το σημαντικό.
Οφείλουμε να σημειώσουμε σε αυτό το σημείο ότι η Κύπρος έχει ένα σημαντικό πλεονέκτημα απέναντι στο Ισραήλ. Οι μεγάλες δυτικές πετρελαϊκές διστάζουν να επενδύσουν στην ισραηλινή ΑΟΖ, παρά τις δυνατότητές της, επειδή διαχρονικά διαθέτουν έντονη παρουσία σε αραβικές χώρες και δεν επιθυμούν να διαταράξουν τις σχέσεις τους με εκείνες. Το ίδιο δεν ισχύει φυσικά για την Κύπρο, η οποία είναι ταυτόχρονα και μέλος της Ε.Ε. με ότι συνεπάγεται αυτό.
Πλέον, η Λευκωσία είναι αντιμέτωπη με σημαντικές αποφάσεις όσον αφορά την επιλογή των εταιρειών, ιδίως στο «καυτό» οικόπεδο 10, το οποίο προσελκύει το ενδιαφέρον λόγω της γεωλογικής του ομοιομορφίας με το οικόπεδο όπου ανακαλύφθηκε το τεράστιο κοίτασμα Ζορ στην Αίγυπτο. Για παράδειγμα, θα επιλέξει η κυβέρνηση την αμερικανική ExxonMobil για πολιτικούς λόγους έστω και αν η κοινοπραξία της δεν υποβάλει την καλύτερη προσφορά;
Ακόμα πιο σημαντικές, πάντως, είναι οι μελλοντικές αποφάσεις της Λευκωσίας σε ότι αφορά την εξαγωγή του φυσικού αερίου από την ΑΟΖ της. Άλλωστε, μπορεί κάποια χώρα να διαθέτει πλούσια κοιτάσματα υδρογονανθράκων, αλλά δεν έχουν νόημα αν δεν είναι σε θέση να τα εξάγει και να αποκομίσει όφελος. Πρόκειται για ένα δύσκολο εγχείρημα διότι υπάρχουν κάποιες λύσεις που μπορούν να υλοποιηθούν μεσοπρόθεσμα (όπως η εξαγωγή μέσω Αιγύπτου), αλλά αν ανακαλυφθούν νέα μεγάλα κοιτάσματα, τότε θα τεθεί και πάλι στο τραπέζι η προοπτική κατασκευής σταθμού LNG στο νησί ή και η κατασκευή του αγωγού East Med, που προσφέρουν σημαντικά πλεονεκτήματα στην Κύπρο μακροπρόθεσμα.
Παράλληλα, η Λευκωσία καλείται να υπερασπίσει τα δικαιώματά της απέναντι στο σχέδιο κατασκευής τουρκο-ισραηλινού υποθαλάσσιου αγωγού, για το οποίο ακούγονται πολλά τελευταία, αν και παραμένει 100% στα χαρτιά. Αντίστοιχα, οφείλει να παραμείνει σθεναρή απέναντι στις αμφισβητήσεις της Άγκυρας όσον αφορά την ΑΟΖ.
Τέλος, η χρονική συγκυρία κατά την οποία η Κύπρος προχώρησε στον γ’ αδειοδοτικό γύρο σχετίζεται και με τις εξελίξεις στο Κυπριακό. Μπορεί η Λευκωσία να θέλει να κρατήσει τα δύο αυτά θέματα χωριστά μέχρι στιγμής, αλλά αν προχωρήσουν οι διαπραγματεύσεις για επίλυση, τότε θα πρέπει να έχει έτοιμο ένα ρεαλιστικό και αναλυτικό σχέδιο που θα αφορά το φυσικό αέριο.
Με αφορμή τα παραπάνω, μπορεί κανείς να αντιπαραβάλλει τις προσπάθειες της Κύπρου με τις αντίστοιχες της Ελλάδας στους υδρογονάνθρακες. Υπάρχει μεγάλη διαφορά σε σοβαρότητα, συνέπεια και αποτελεσματικότητα, καθώς η Αθήνα με τις διαρκείς καθυστερήσεις της έχει περιορίσει επί της ουσίας τις ανωτέρω δραστηριότητες μονάχα στους εγχώριους ομίλους, δίχως να ανοίγεται προς τα έξω, όπως και θα όφειλε.
(του Χάρη Αποσπόρη)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου