Δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι σήμερα διανύουμε την πιο κρίσιμη πενταετία της σύγχρονης ιστορίας μας. Η επιτυχής μας έξοδος από το Μνημόνιο ήταν μόνο η αρχή. Τώρα ξεκινούν οι προκλήσεις που θα καθορίσουν το μέλλον μας και το μέλλον των παιδιών μας. Έχουμε να πάρουμε μεγάλες αποφάσεις και να κάνουμε ζωτικής σημασίας επιλογές στα πιο κρίσιμα ζητήματα που θα καθορίσουν την επιβίωσή μας ως χώρα: Οικονομία, Κυπριακό, διαχείριση φυσικών πόρων. Και όλα αυτά σε μια περιοχή που κλονίζεται από τον πόλεμο, την τρομοκρατία, τις μεταναστευτικές ροές και την αβεβαιότητα για το αύριο.
Πρέπει να ξεχάσουμε..
το εύκολο χρήμα του παρελθόντος και να αναζητήσουμε νέες λύσεις που βασίζονται στη γεωστρατηγική μας θέση. Να εξασφαλίσουμε και την ασφάλειά μας, και την οικονομία μας. Με την πείρα των 40 ετών στον κλάδο, ότι το φυσικό αέριο μπορεί να καταστεί μια ιδανική πλατφόρμα, ένα εφαλτήριο ανάπτυξης.
Η Τουρκία το γνωρίζει αυτό και είναι αποφασισμένη να το εμποδίσει. Η στρατηγική της είναι να μην αναγνωρίζει την κυπριακή ΑΟΖ σύμφωνα με το Δίκαιο της Θάλασσας. Είναι μια επιθετική θέση που δεν έχει κανένα απολύτως νομικό έρεισμα και καμία ισχύ. Τα κυριαρχικά δικαιώματα της Κύπρου για την ΑΟΖ της είναι καταχωρημένα και διεθνώς αναγνωρισμένα. Εξασφαλίζονται από τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας (UNCLOS) και μέσα από τις διμερείς συμφωνίες που υπεγράφησαν για οριοθέτηση της ΑΟΖ με την Αίγυπτο, το Λίβανο και το Ισραήλ, ως επίσης και μέσα από την ευρύτατη διεθνή αναγνώριση της κυπριακής ΑΟΖ.
Η Τουρκία ασκεί «επιλεκτική» πολιτική, εφόσον στην περίπτωση της Μαύρης Θάλασσας εφάρμοσε τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας για την οριοθέτηση ΑΟΖ με τη Ρωσία.
Το ίδιο «κόλπο» επιχειρεί και στην Ελλάδα: δεν αναγνωρίζει την ελληνική ΑΟΖ με το παράλογο πρόσχημα ότι νησιά όπως το Καστελλόριζο δεν είναι κατοικημένα, άρα δεν έχουν υφαλοκρηπίδα.
Βαθιά μου πεποίθηση είναι ότι αυτή η στάση της δεν συμφέρει ούτε την ίδια. Αντιθέτως, έχει πάρα πολλά να κερδίσει εάν τηρήσει μια πιο λογική και πιο συμβατή με το διεθνές δίκαιο στάση. Θα μπορούσε να αποτελέσει μέρος της λύσης αντί να είναι μέρος του προβλήματος. Εάν για παράδειγμα, συνδράμει εποικοδομητικά στην επίλυση του Κυπριακού, αν πάψει να εκβιάζει τους γείτονές της και αν σταματήσει να εμπαίζει τη διεθνή κοινότητα.
Παράλληλα, θα μπορούσε να περιληφθεί στις διαρκείς συνομιλίες Κύπρου – Ελλάδας – Ισραήλ – Αιγύπτου με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την περιφερειακή ενεργειακή ασφάλεια και ειρήνη.
Μέχρι τότε όμως, η απάντηση στην τουρκική επιθετικότητα είναι μία: Οι κυβερνήσεις της Ελλάδας και της Κύπρου να προχωρήσουν το συντομότερο δυνατό σε υπογραφή διμερούς συμφωνίας για οριοθέτηση της ΑΟΖ των δύο χωρών, εδραιώνοντας έτσι οριστικά τα θαλάσσια σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η Κύπρος πρέπει να επιμένει μέσω της διπλωματικής οδού και με σχετικές παραστάσεις προς τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών, για καταγγελία των τουρκικών απαιτήσεων.
Οι νόμιμες ενέργειες της χώρας μας για την αξιοποίηση του φυσικού αερίου οφείλουν να εντατικοποιηθούν. Είναι κυριαρχικό μας δικαίωμα για το οποίο δεν δεχόμαστε ούτε όρους ούτε προϋποθέσεις.
Είμαι απόλυτα πεπεισμένος ότι το φυσικό αέριο μπορεί να βελτιώσει ριζικά και οριστικά τις προοπτικές αυτής και της επόμενης γενιάς. Ας το βάλουμε στην εξίσωση της ανάπτυξης στα επόμενα χρόνια. Ας βάλουμε την Ενέργεια στη Βουλή.
Ο Σόλων Κασίνης, 5, είναι αριστίνδην υποψήφιος Λευκωσίας με τον Δημοκρατικό Συναγερμό.
ΠΗΓΗ:reporter.com.cy
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου