Στις 11 Μαρτίου 2011 ένας σεισμός μεγέθους 9 ρίχτερ στον Ειρηνικό σήκωσε ένα πελώριο παλιρροϊκό κύμα ("τσουνάμι"), που σάρωσε τις ακτές της ΒΑ Ιαπωνίας, καταστρέφοντας το πυρηνικό εργοστάσιο της TEPCO στη Φουκουσίμα. Το εργοστάσιο άντεξε μια χαρά στη δόνηση των 9 ρίχτερ, δεν άντεξε όμως στην καταστροφική δύναμη της θάλασσας κι άρχισε η διαρροή της ραδιενέργειας.
Βρίσκοντας ευκαιρία στην καταστροφή της Φουκουσίμα, η Μέρκελ ανακοίνωσε το άμεσο κλείσιμο 8 παλαιών πυρηνικών εργοστασίων και σχεδιασμό για το πρόωρο κλείσιμο των υπολοίπων, προκειμένου να προωθήσει την Energiewende, τη μετάβαση σ' ένα σύστημα βασισμένο σε αιολικά & Φ/Β. Κι ενώ τα πυρηνικά εργοστάσια είναι εξαρχής σχεδιασμένα για να παρέχουν ηλεκτρισμό 24 ώρες το 24ωρο, 365 μέρες το χρόνο, παρέχοντας αυτό που λέμε "φορτίο βάσης" του συστήματος, τα αιολικά δίνουν πολύ ηλεκτρισμό όταν φυσά πολύ και καθόλου σε συνθήκες άπνοιας, με το ρυθμό μεταβολής απ' τη μέγιστη στην ελάχιστη παραγωγή κι αντίστροφα να προκαλεί νευρική κρίση στους διαχειριστές των ηλεκτρικών συστημάτων. Τα Φ/Β είναι πολύ πιο σταθερά απ' τα αιολικά στην παραγωγή, ο ήλιος ανατέλλει και δύει εντελώς προβλέψιμα, αλλά μπορούν να δίνουν ηλεκτρισμό μόνο για λίγες ώρες γύρω απ' το μεσημέρι και στις συνθήκες ηλιοφάνειας της Γερμανίας η απόδοσή τους είναι μετρίως μέτρια. Η μόνη πραγματικά αξιόπιστη ΑΠΕ που έφερε η Energiewende ήταν η βιομάζα, αλλά σε πολύ περιορισμένα επίπεδα σε σχέση με αιολικά & Φ/Β.
Το Institut der deutschen Wirtschaft Köln (IW) είναι το Ινστιτούτο Οικονομικών Ερευνών της Ένωσης των Γερμανών εργοδοτών κι εδρεύει στην Κολωνία. Οι εργοδότες ενδιαφέρονται τα μέγιστα για το ενεργειακό κόστος, καθώς η Γερμανία είναι έντονα εξαγωγική και βλέπουν με μεγάλη ανησυχία απ' τη μια την Κίνα και τις χώρες BRICS να καίνε μετά μανίας κάρβουνο κι απ' την άλλη τις ΗΠΑ να βιώνουν μια νέα εποχή φθηνού πετρελαίου και αερίου, χάρη στις τεχνολογίες της εντατικής απόληψης παλαιών κοιτασμάτων και του σχιστολιθικού πετρελαίου και αερίου. Ανέθεσαν λοιπόν ..
.
στο Ινστιτούτο της Κολωνίας να κάνει έναν απολογισμό της 5ετίας της Energiewende μετά τη Φουκουσίμα και η έκθεση παρουσιάστηκε στις 9 Μαρτίου 2016.
Η έκθεση ελέγχει επτά τομείς της ενεργειακής μετάβασης, όπως φαίνονται στο πιο πάνω σχήμα και δίνει 100 βαθμούς για την πορεία επίτευξης κάθε στόχου σύμφωνα με τον προγραμματισμό. Τα βασικά συμπεράσματα είναι πολύ απλά: μόνο ο στόχος να πάρει η Γερμανία το 35% του ηλεκτρισμού από ΑΠΕ αναμένεται πως θα επιτευχθεί, θα μπουν δηλαδή περισσότερα GW απ' όσα προγραμμάτιζαν. Αλλά αυτό δεν είναι μόνο θετικό, συνεχίζει το δελτίο τύπου που συνοδεύει την έκθεση: η κατασκευή των αιολικών και ηλιακών γίνεται με υψηλό κόστος. Η ομοσπονδιακή κυβέρνηση ήθελε να αυξήσει το μερίδιο των ΑΠΕ στην κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας μέχρι το 2020 σε 35% και αυτό σημαίνει πως για το 2015 θα ήταν αρκετή μια αύξηση στο επίπεδο του 27,9%, αλλά στην πραγματικότητα το μερίδιο των ΑΠΕ το 2015 αυξήθηκε σε 32,6%. Η κυβέρνηση είχε υποσχεθεί το 2011 ότι η επιβάρυνση του νόμου EEG θα παραμείνει σε περίπου 3,5ευρωλεπτά/kWh, αλλά το 2015 ήταν ήδη 6,17ευρωλεπτά/kWh.
Η ανταγωνιστικότητα, λέει η έκθεση, επιδεινώθηκε, καθώς το 2000 μια μέσου μεγέθους επιχείρηση πλήρωνε "μόνο" 0,3ευρωλεπτά/kWh πάνω απ' τον Ευρωπαϊκό μέσο όρο, το 2014 πλήρωσε 4,6ευρωλεπτά/kWh περισσότερο. Το χάσμα ανάμεσα στην επιθυμία και την πραγματικότητα είναι μεγάλο, καθώς το 2000 ο στόχος ήταν να μειωθεί μέχρι το 2020 η κατανάλωση ηλεκτρισμού κατά 4%, κάτι που αντιστοιχεί σε μείωση 3% μέχρι το 2015. Στην πραγματικότητα η κατανάλωση αυξήθηκε κατά 3%.
Η Energiewende είναι επίσης πολύ πίσω στους στόχους για την ανάπτυξη των δικτύων μεταφοράς ηλεκτρισμού, την ενεργειακή απόδοση και δείτε στο σχήμα πολύ χαρακτηριστικά πως τη μακράν χειρότερη επίδοση την έχει η Energiewende στη μείωση των εκπομπών "αερίων του θερμοκηπίου", μόλις 23,9 πόντους παίρνει στην "προστασία του κλίματος", στόχο για τον οποίο υποτίθεται πως έγινε εξαρχής.
Η έκθεση έτυχε ευρείας δημοσιότητας στη Γερμανία, τα σχόλια στον τύπο δίνουν και παίρνουν και το Ινστιτούτο Οικονομικών Ερευνών θέτει ευθέως θέμα επανεξέτασης των στόχων της Energiewende.
Όσοι βέβαια διαβάζετε τακτικά το ιστολόγιο θα θυμάστε πως πριν ακριβώς ένα χρόνο, στις 12/3/2015 έγραφα για τη δήθεν ουσιαστική αποσόβηση εκπομπών CO2, για την οποία μας ανάγκασαν να βάζουμε αιολικά & Φ/Β. Για το πώς τα στοιχεία του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Περιβάλλοντος πιστοποιούν πως δεν υπάρχει περίπτωση να μειώσει ουσιαστικά η Γερμανία τις εκπομπές της "αερίων του θερμοκηπίου", καθώς, όπως είχαμε δει ήδη τον Ιανουάριο 2014, το 2013 η Γερμανία έκανε νέο ρεκόρ παραγωγής από λιγνίτη, οπότε οι εκπομπές CO2 αυξήθηκαν ακόμα περισσότερο! Και ήδη το Φεβρουάριο 2015 έγραφα για τη ΜΕΓΑΛΗ ΑΝΟΗΣΙΑ που εξελίσσεται στη Γερμανία και πρέπει να μάθει ΟΛΟΣ ο κόσμος, καθώς 14 χρόνια μετά την εισαγωγή του νόμου EEG για τις ΑΠΕ κι αφού εγκατέστησε πάνω από 73GW αιολικά και Φ/Β, η Γερμανία ηλεκτροδοτείται κατά βάση από λιγνίτη, λιθάνθρακα και πυρηνικά. Τα πυρηνικά θεωρητικά σκοπεύει να τα κλείσει, προσπαθεί να κλείσει και κάποια μικρά και παλιά λιγνιτικά για να μειώσει κάπως τις εκπομπές CO2.
Ωστόσο, μαγικές λύσεις στον ηλεκτρισμό δεν υπάρχουν και η ασφάλεια ηλεκτροδότησης της Γερμανίας θα εξαρτάται από εισαγωγές αξιόπιστου ηλεκτρισμού απ' τα πυρηνικά, ανθρακικά και υδροηλεκτρικά των γειτόνων της. Γι' αυτό και πιέζει όσο μπορεί για την ανάπτυξη του Ευρωπαϊκού Super Grid, των φαραωνικών καλωδιακών διασυνδέσεων, που θα εξασφαλίσουν τη ροή του άχρηστου αιολικού ρεύματος απ' τη Γερμανία προς τους γείτονες, ώστε να διαχέεται το πρόβλημα σ' ένα τεράστιο δίκτυο, και τη ροή του αξιόπιστου ρεύματος απ' τους γείτονες προς τη Γερμανία. Το έχουμε πει άλλωστε: με το ευρώ και την ενέργεια κανείς δεν χρειάζεται μια Βέρμαχτ για τον έλεγχο της Ευρώπης.
ΠΗΓΗ:greeklignite.blogspot.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου