Σε μια απ' τις πρώτες αναρτήσεις του ιστολόγιου στις 2/1/2014 είχαμε δει "τα μαθήματα απ' την Ισπανία, που δυστυχώς δεν τα έμαθε κανείς" και το σκάσιμο της "φούσκας" των Φ/Β, που είχε ήδη συμβεί πριν μας προκύψει εδώ το 2009 ο ΓΑΠ με την απάτη της "πράσινης ανάπτυξης".
Η Ισπανία ωστόσο δεν περιορίστηκε στα Φ/Β και στα ηλιοθερμικά, έβαλε και πολλά αιολικά και το ίδιο έκανε και η διπλανή της Πορτογαλία, χωρίς να σκεφτούν και πολύ πως βρίσκονται στην άκρη της Ευρώπης και το αιολικό ρεύμα δεν θα έχει προς τα πού να πάει: η διείσδυση αιολικών σ' ένα ηλεκτρικό σύστημα δεν μπορεί να ξεπεράσει ένα μικρό ποσοστό, αμέσως μετά αρχίζουν τα προβλήματα ευστάθειας δικτύου.
Για να επιλύσουν το πρόβλημα του δικτύου Ισπανοί και Πορτογάλοι προσέτρεξαν στο "ιππικό": όπως είχαμε δει τον Οκτώβριο 2014, ζήτησαν απ’ την ΕΕ το 15% της εγχώριας ενέργειας να είναι διαθέσιμο στα σύνορα για άλλα κράτη-μέλη, αλλά το "ιππικό" δεν εμφανίστηκε και η Σύνοδος Κορυφής 23-24 Οκτωβρίου στις Βρυξέλλες μετέφερε το στόχο του 15% στο 2030 κι επανέφερε για το 2020 το στόχο του 10%, στόχος που είχε τεθεί ήδη απ’ το …2002.
Πριν ν' αρχίσουν τα προβλήματα ευστάθειας δικτύου είχαν αρχίσει τα προβλήματα ευστάθειας ολόκληρης της Ισπανικής οικονομίας, καθώς το σωρευτικό έλλειμμα του λογαριασμού ΑΠΕ της Ισπανίας είχε φθάσει το 2013 στα 30 δισεκατομμύρια ευρώ και συνέχιζε να φουσκώνει. Κάτω απ' την πίεση της οικονομικής δυσπραγίας η Ισπανία αναγκάστηκε να ξεκινήσει απ' το 2010 και μέχρι το 2013 να προχωρήσει μια σταδιακή αναθεώρηση της νομοθεσίας της περί ΑΠΕ, προκειμένου ν' αντιμετωπίσει το έλλειμμα. Τον Ιανουάριο 2012 το σύστημα των επιδοτήσεων (feed-in-tariffs) εγκαταλείφθηκε και στη συνέχεια αντικαταστάθηκε από σύστημα εγγυημένης "εύλογης" απόδοσης κεφαλαίου 7,5%. Έτσι το 2014 εγκαταστάθηκαν μόλις 27,5MW αιολικών, ενώ το 2013 είχαν εγκατασταθεί 175MW (μείωση 84%).
Ωστόσο, πριν λίγες ημέρες, στις 14 Ιανουαρίου 2016, η Ισπανία μπήκε σε μια νέα εποχή, καθώς προχώρησε στην ...
πρώτη δημοπρασία για 500MW αιολικής ενέργειας (και 200MW από βιομάζα) ΧΩΡΙΣ επιδότηση, για έργα που θα κατασκευαστούν στην 5ετία 2016-2020. Ήταν η πρώτη δημοπρασία απ' το 2012, όταν πάνω από 10GW έργα ΑΠΕ είχαν μπει στον "πάγο", για να αναχαιτιστεί το διογκούμενο έλλειμμα.
Η δημοπρασία βασίστηκε στο κόστος κεφαλαίου (Capex) ανά εγκαθιστώμενο MW κι όχι στην τιμή της ενέργειας που θα παραχθεί, ξεκινώντας από τα 1,1 εκατ. ευρώ/MW (1100€/ΚW) και με σφραγισμένες προσφορές έκπτωσης στον προϋπολογισμό. Για τη συμμετοχή στο διαγωνισμό έπρεπε να προηγηθεί πιστοποίηση επάρκειας και πρόκριση των προσφερόντων μέχρι τις 11 Ιανουαρίου. Ο συνολικός προϋπολογισμός ήταν 1270 εκατ. Ευρώ, απ’ τα οποία τα 600 εκατ. Ευρώ για τα αιολικά και τα 670 εκατ. Ευρώ για έργα βιομάζας. Οι τιμές ηλεκτρικής ενέργειας που ελήφθησαν υπόψη ως βάση του διαγωνισμού ήταν 49,52 €/MWh για το 2015, 49,75 €/MWh για το 2016 και 52 €/MWh για το 2017 και οι αναμενόμενες ώρες λειτουργίας των εγκαταστάσεων σε 1400h/έτος για τα αιολικά και 3000h/έτος για τη βιομάζα. Το ενδιαφέρον εδώ είναι πως ο διαγωνισμός των Ισπανών αφορούσε το ηλεκτρικό σύστημα της Ιβηρικής χερσονήσου, όχι μόνο της Ισπανίας. Κι όπως είπε ο Υπουργός, "υπάρχει υπερεπάρκεια εγκατεστημένης ισχύος, αλλά υπάρχει και ζήτηση/πίεση για νέα έργα ΑΠΕ". Η "υπερπάρκεια" βέβαια είναι εντελώς σχετική υπόθεση, καθώς η εγκατεστημένη ισχύς φθάνει τα 100GW για ζήτηση γύρω στα 45, αλλά πόση αξιοπιστία ισχύος έχουν τα αιολικά και τα Φ/Β;
Σύμφωνα με την ανακοίνωση του Υπουργείου Βιομηχανίας-Ενέργειας-Τουρισμού για το αποτέλεσμα του διαγωνισμού, δόθηκαν προσφορές που κάλυψαν πέντε φορές τον προϋπολογισμό. Για την αιολική ενέργεια δόθηκε ποσοστό έκπτωσης 100%, τα έργα θα αμείβονται μόνο για την ενέργεια που προσφέρουν στο σύστημα. Για τα έργα της βιομάζας δόθηκε επίσης ποσοστό έκπτωσης 100% και θα αμείβονται με την τιμή της αγοράς συν μια μεταβλητή αποζημίωση για το κόστος καυσίμου.
Μεγάλος "νικητής" στη δημοπρασία ήταν μια σχετικά άσημη εταιρεία, η Forestalia, που δραστηριοποιείται κυρίως στην παραγωγή βιομάζας και κέρδισε 300MW αιολικών και 108,5MW βιομάζας. Τη βιομάζα θ' αναπτύξει σε συνεργασία με την Κινεζική Guadong Electric Power. Η Jorge, πρώην μητρική εταιρεία της Forestalia, εξασφάλισε 100MW αιολικών, η Πορτογαλική EDP πήρε 93MW αιολικών και η Ence, μεγαλύτερη εταιρεία βιομάζας στην Ισπανία, πήρε 40MW βιομάζας. Μεγάλες και γνωστές εταιρείες όπως η Iberdrola και η Enel Green Power συμμετείχαν χωρίς επιτυχία, καθώς ήθελαν επιδότηση.
"Προτού αλέκτωρ φωνήσαι τρις" βγήκαν δυο ενώσεις εταιρειών ΑΠΕ να καταδικάσουν τη δημοπρασία ως "κοντόφθαλμη" εκ μέρους της κυβέρνησης και "μη αντιπροσωπευτική" για τον κλάδο των ΑΠΕ, διατυπώνοντας αμφιβολίες για το αν θα γίνουν τα έργα απ' τη στιγμή που δεν τα πήραν μεγάλες εταιρείες και δεν υπάρχει επιδότηση, παρά μόνο η τιμή της αγοράς για την ηλεκτρική ενέργεια που θα παραχθεί. Η τωρινή μηδενική επιδότηση έρχεται πρακτικά να καταργήσει τη μέχρι τώρα εγγυημένη απόδοση 7,5% στις "επενδύσεις" σε ΑΠΕ και ήδη η Ence προειδοποίησε πως θα προχωρήσει το έργο της μόνο αν δει προοπτική κερδοφορίας. Μα αυτό ισχύει σ' όλες τις επενδύσεις, σ' όλους τους κλάδους της οικονομίας, κανείς πουθενά στον πλανήτη δεν προχωρά σ' επενδύσεις απ' τις οποίες δεν προσδοκά όφελος και η απόδοση συνδέεται με τον αναλαμβανόμενο επιχειρηματικό κίνδυνο. Οι μέχρι τώρα εγγυημένες αποδόσεις εξαφάνιζαν τον επιχειρηματικό κίνδυνο και διαστρέβλωναν την αγορά, τώρα πια χωρίς εγγυημένες αποδόσεις και χωρίς επιδοτήσεις θα φανεί κατά πόσο η αιολική ενέργεια μπορεί να σταθεί στην αγορά.
Στην Ισπανία λοιπόν έμαθαν το μάθημά τους κι εγκαθιστούν πλέον αιολικά χωρίς επιδοτήσεις. Στη χρεοκοπημένη Ελλάδα, πότε θα κοπούν οι επιδοτήσεις για τα αιολικά κ. Σκουρλέτη μας; Που έχεις ακόμα σε ισχύ την επονείδιστη Υπουργική Απόφαση της Μπιρμπίλη του Οκτωβρίου 2010, που λέει να βάλουμε 7500MW αιολικών μέχρι το 2020, να διαλύσουμε το ηλεκτρικό μας σύστημα, προκειμένου να κερδίσουν απ' τις επιδοτήσεις κάποιοι πολύ συγκεκριμένοι επιχειρηματικοί όμιλοι;
ΠΗΓΗ:greeklignite.blogspot.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου