Το Ελ Ιέρο είναι ισπανικό νησί στον Ατλαντικό, το μικρότερο απ' τα Κανάρια νησιά. Όπως σε πολλά απομονωμένα νησιά, έτσι και στο Ελ Ιέρο η ηλεκτροδότηση γίνεται με πετρελαιομηχανές, που, με την 3η πετρελαϊκή κρίση και την εκτόξευση της τιμής του πετρελαίου το 2008, είχε σημαντικό κόστος. Για το λόγο αυτό το Ελ Ιέρο επιλέχτηκε για ένα πρωτοποριακό έργο, την κάλυψη των αναγκών του με "100% ΑΠΕ", ένα "υβριδικό" συνδυασμό ανεμογεννητριών και υδροηλεκτρικού έργου αντλησιοταμίευσης. Πρόκειται για έργο ακριβώς σαν αυτά που προπαγανδιστικά προτείνονται από συγκεκριμένη ανεύθυνη ΜΚΟ και για την Ελλάδα, προκειμένου δήθεν ν' αντικαταστήσουν λιγνιτικές μονάδες, χωρίς φυσικά να λένε τίποτα για το ήδη αποτυχημένο παρόμοιο υβριδικό της Ικαρίας, που "σέρνεται" απ' το 2008 και πλέον μπαίνει στον 6ο χρόνο καθυστέρησης.
Τα πιο κάτω αφιερώνονται για το καλό του Νέου Έτους τόσο στη δημόσια τηλεόραση, που σε μια πρωινή εκπομπή της 2/1 μας έφερε στα σπίτια μας τις Ευρωβουλευτίνες της ΝΔ Μαρία Σπυράκη και της Ελιάς/Πασοκ Εύα Καϊλή, όσο και στις ίδιες τις Ευρωβουλευτίνες. Ακούστε λοιπόν, μετά από "στημένη" ερώτηση του δημοσιογράφου, να μας μιλούν με πάθος η μεν πρώτη (στο 26:20-29:02 του βίντεο) για την ανάγκη ενίσχυσης των καλωδιακών διασυνδέσεων της χώρας με όλους τους γείτονες και για τους καημένους "ιδιώτες", που δεν έχουν πρόσβαση στο λιγνίτη και χρησιμοποιούν πετρέλαιο(!), η δε δεύτερη (στο 39:20-41:20 του βίντεο) για τα καλά της Γερμανικής "ενεργειακής ενοποίησης" της Ευρώπης και για "νησιά που καλύπτουν το 100% των αναγκών τους από ΑΠΕ". Καλά μυαλά για το 2016, κες Σπυράκη και Καϊλή, αν φυσικά μπορείτε να καταλάβετε και οι δυο πώς
...
και γιατί το κάποτε "σοσιαλιστικό" Πασοκ του 48% το 1981 και του 44% του 2009 κατρακύλησε στο "σοσιαλδημοκρατικό" 4,68% του Ιανουαρίου 2015!
Πρωτοπαρουσιάσαμε το έργο του Ελ Ιέρο στο ιστολόγιο το Μάιο 2014, με το χαρακτηριστικό τίτλο "Ισπανία - Ελλάδα 1-0: το υβριδικό έργο στο Ελ Ιέρο τελείωσε, τι απέγινε το "πρωτοπόρο" υβριδικό της Ικαρίας;", όταν το έργο στην Ισπανία ολοκληρώθηκε κι επρόκειτο να τεθεί σε δοκιμαστική λειτουργία. Κι αναφερθήκαμε σ' αυτό ξανά τον Οκτώβριο 2015, όταν ο πολύ καλός ιστότοπος euanmearns.com αποκάλυψε πως με βάση τα στοιχεία της αρχικής 3μηνης κανονικής εμπορικής λειτουργίας του έργου, στο διάστημα 27/6-30/9/2015 το "100% ΑΠΕ" έργο στην πραγματικότητα ήταν 58% ντήζελ!
Τώρα πάλι ο ίδιος ιστότοπος έχει εκτενές αφιέρωμα στα στοιχεία λειτουργίας του "100% ΑΠΕ" έργου του Ελ Ιέρο μέχρι και το Δεκέμβριο, ένα πλήρες εξάμηνο κανονικής εμπορικής λειτουργίας και, όπως φαίνεται στο διάγραμμα της αρχής και αναλυτικά στον πιο πάνω πίνακα, η κατάσταση χειροτέρεψε από τότε, το "100% ΑΠΕ" στην πραγματικότητα είναι μόλις 30,7% ΑΠΕ και το ποσοστό κάλυψης απ' τις ντηζελογεννήτριες από το 58% μέχρι και το Σεπτέμβριο έχει αυξηθεί στο 69,3%!
Είναι απολύτως εμφανές πως το "100% ΑΠΕ" έργο μέχρι στιγμής αποδεικνύεται ως ένα ακόμα Ισπανικό φιάσκο και ως το απόλυτο δίδαγμα για όσους "πουλούν φύκια για μεταξωτές κορδέλες", ονειρευόμενοι έναν ουτοπικό κόσμο με "100% ΑΠΕ" βασισμένο σε αιολικά.
Βασικό χαρακτηριστικό του προβληματικού έργου του Ελ Ιέρο αποδεικνύεται η αναξιοπιστία του "στρατηγού ανέμου": όπως αναφέρεται στο άρθρο, για 960 ώρες στο 4μηνο Σεπ-Δεκ 2015 ΔΕΝ φυσούσε αρκετά για να δουλέψουν οι ανεμογεννήτριες, και μιλούμε για ένα νησί καταμεσής στον Ατλαντικό, εκτεθειμένο σ' ένα πολύ αξιόλογο αιολικό δυναμικό. 960 ώρες είναι το 1/3 του τετραμήνου, δεν είναι καθόλου αμελητέο διάστημα κι όταν δεν φυσά πρέπει η ηλεκτροδότηση να καλύπτεται απ' το υδροηλεκτρικό έργο, το οποίο ωστόσο αποδεικνύεται με τη σειρά του στην πράξη πως έχει πολύ μικρό ταμιευτήρα για να καλύψει τις απαιτήσεις. Μόνο που οι ταμιευτήρες δεν μεγαλώνουν κατά το δοκούν, πέρα απ' τις απαραίτητες εκτάσεις που θα πρέπει να δεσμευτούν, πρέπει να υπάρχει και η κατάλληλη λεκάνη απορροής, καθώς αν ο ταμιευτήρας πρέπει να κατασκευαστεί εκεί που δεν υπάρχει η φυσική δυνατότητα το κόστος εκτοξεύεται στη στρατόσφαιρα.
Η περιοδική έλλειψη ανέμου δεν είναι φυσικά κάτι το νέο, το έχουμε δει να συμβαίνει σ' όλες τις περιοχές "αιολικού ενδιαφέροντος" της Δυτικής Ευρώπης. Ο Κάμερον το κατάλαβε και είπε το
αμίμητο "Get Rid of the Green Crap", αλλά οι υπόλοιποι, ακόλουθοι της Γερμανικής Ευρώπης, προωθούν τις καλωδιακές διασυνδέσεις προκειμένου να διαχυθεί το -ιδιαίτερα έντονο σε Γερμανία και Ιβηρική- αιολικό πρόβλημα στο ευρύτερο Ευρωπαϊκό δίκτυο.
Χώρες με σχεδόν "100% ΑΠΕ" υπάρχουν ήδη, όπως η Νορβηγία, η Κόστα Ρίκα, η Ισλανδία, η Ουρουγουάη, κλπ., αλλά καμιά απ' αυτές δεν ασχολείται με τα αναξιόπιστα αιολικά, όλες βασίζονται στα υδροηλεκτρικά ή/και τη γεωθερμία, αξιόπιστες ΑΠΕ, που μπορούν να δίνουν ηλεκτρισμό ακολουθώντας τη ζήτηση φορτίου του συστήματος κι όχι τα καπρίτσια του ανέμου. Όλες αυτές οι χώρες αξιοποιούν ΕΓΧΩΡΙΟΥΣ ενεργειακούς πόρους, δεν βασίζονται σε καλωδιακές διασυνδέσεις, που ονειρεύονται μόνο όσοι θέλουν να βάλουν τον ηλεκτρισμό να κόβει βόλτες ανά την Ευρώπη, για να έχουν δουλειά εταιρείες όπως η Ζήμενς και η ΑΒΒ. Με τα λεφτά των άλλων, βεβαίως-βεβαίως. Κι όσο η κα Σπυράκη ονειρεύεται καλωδιακές διασυνδέσεις, για να μπορέσουν να εξάγουν φίλοι της αιολικό ρεύμα στα Βαλκάνια κι από εκεί στην Κεντρική Ευρώπη, ας έχει υπόψη της, κι αυτή και οι φίλοι της, πως σε μια Βαλκανική γειτονιά όπου μόνο η Ελλάδα έχει ως νόμισμα το πολύ "σκληρό" ευρώ, η συναλλαγματική ισοτιμία είναι εκείνη που θα καθορίσει τους όρους του παιχνιδιού. Και το μεγαλύτερο χερσαίο αιολικό πάρκο της Ευρώπης το έχει ήδη κατασκευάσει η Ρουμανία, στέλνοντας χαιρετίσματα στους φίλους της κας Σπυράκη.
ΠΗΓΗ:greeklignite.blogspot.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου