Το Νοέμβριο 2011 η Ένωση Μηχανολόγων Μηχανικών της Σκωτίας είχε προειδοποιήσει την τοπική κυβέρνηση πως η υπερβολική εξάρτηση από διακοπτόμενες πηγές ενέργειας όπως τα αιολικά θ' απαιτήσουν τεράστια εφεδρική ισχύ για τις στιγμές που ο άνεμος δεν φυσά. Και πως η απομάκρυνση από τις παραδοσιακές πηγές ηλεκτροδότησης, όπως τα πυρηνικά και τα ανθρακικά εργοστάσια, θα είχε ως αποτέλεσμα να μετατρέψουν τη Σκωτία από καθαρό εξαγωγέα ηλεκτρισμού σε εισαγωγέα από Αγγλία και Βόρεια Ιρλανδία, προκειμένου να διατηρηθεί η ασφάλεια ηλεκτροδότησης. Είχε προηγηθεί μια έκθεση της Citibank που υπολόγιζε πως η ηλεκτροδότηση με αιολικά και Φ/Β θα εκτόξευε τους λογαριασμούς των νοικοκυριών κατά 875 λίρες/έτος.
Οι πολιτικοί βεβαίως είναι παντογνώστες, οι Σκωτσέζοι δεν αποτελούν εξαίρεση κι αγνόησαν επιδεικτικά τις προειδοποιήσεις: τον Ιανουάριο 2012 κυβερνητική ανακοίνωση επέμενε στο στόχο να παράγει από ΑΠΕ η Σκωτία μέχρι το 2020 το ισοδύναμο του 100% της ζήτησης ηλεκτρισμού.
Τα χρόνια περνούν γρήγορα κι έφθασε η ώρα που ...
μπήκαν στη σειρά για σταδιακό κλείσιμο το μεγάλο ανθρακικό εργοστάσιο Longannet και τα πυρηνικά εργοστάσια Hunterston και Torness. Το Longannet, ισχύος 2400MW, είναι το μεγαλύτερο της Σκωτίας και όταν κατασκευάστηκε το 1970 ήταν το μεγαλύτερο ανθρακικό στην Ευρώπη. Επρόκειτο ν' αποσυρθεί το 2020, αλλά η ιδιοκτήτρια Scottish Power είπε πως οι "πράσινοι" φόροι και οι υψηλές χρεώσεις δικτύου το μετατρέπουν σε μη οικονομικό ήδη από το 2017. Και το 2023 προγραμματίζουν να κλείσουν και τα πυρηνικά εργοστάσια Torness (1190MW, κατασκευής 1988) και Hunterston (965MW, κατασκευής 1976). Τα τρία εργοστάσια παράγουν σήμερα περίπου το 55% του ηλεκτρισμού της Σκωτίας.
Η προοπτική αυτή ανησυχεί βαθύτατα τους μηχανικούς στη Σκωτία και πριν λίγες μέρες ήταν η Ένωση Πολιτικών Μηχανικών αυτή τη φορά, με 8 χιλ. μέλη στη Σκωτία, που προειδοποίησε πως αν αυτά τα τρία εργοστάσια δεν αντικατασταθούν με νέα, η Σκωτία θα μετατραπεί σε εισαγωγέα ηλεκτρισμού και η ασφάλεια ηλεκτροδότησης μπαίνει σε κίνδυνο: "Energy policy is hugely politically controversial, with wind power, nuclear power and onshore gas extraction provoking particularly emotional and politically motivated responses. We need to move beyond this at times irrational and ill-informed discourse about all these forms of energy generation, and conduct a thorough, expert-informed assessment of the right approach for Scotland - Η ενεργειακή πολιτική είναι εξαιρετικά αμφιλεγόμενη πολιτικά, με την αιολική ενέργεια, την πυρηνική και τη χερσαία εξόρυξη φυσικού αερίου [fracking] να προκαλούν ιδιαίτερα συναισθηματικές και με πολιτικά κίνητρα απαντήσεις. Πρέπει να προχωρήσουμε πέρα από αυτή τη μερικές φορές παράλογη και κακώς πληροφορημένη συζήτηση για όλες αυτές τις μορφές παραγωγής ενέργειας, και να κάνουμε μια λεπτομερή, με πληροφόρηση από ειδικούς εκτίμηση της ορθής προσέγγισης για τη Σκωτία" είπε ο Πρόεδρος των Σκώτων Πολιτικών Μηχανικών. Με άλλα λόγια, οι μηχανικοί ζητούν έναν "εθνικό ενεργειακό σχεδιασμό" για τη Σκωτία, καθώς προφανώς ο στόχος των πολιτικών για "100% της ζήτησης από ΑΠΕ" ουδόλως τους φαίνεται ως ρεαλιστικά επιτεύξιμος.
Η κυβέρνηση της Σκωτίας έχει αναστείλει τις έρευνες για το αμφιλεγόμενο σχιστολιθικό φυσικό αέριο μέχρι το 2017 και τα μέλη του κυβερνώντος κόμματος πιέζουν για συνολική απαγόρευση, αλλά δεν θέλουν ούτε και νέα πυρηνικά εργοστάσια, όπως αυτό που πρόκειται να κατασκευαστεί στο Hinkley Point της Αγγλίας. Μ' αυτό τον τρόπο ωστόσο η Σκωτία βαδίζει με ασφάλεια στο success story της Ελλάδας, που σταματώντας τις επενδύσεις στον εγχώριο λιγνίτη κατάφερε μέσα σε λίγα χρόνια να μετατραπεί σε εισαγωγέα ηλεκτρισμού από όλες ανεξαιρέτως τις χώρες, με τις οποίες έχει καλωδιακές διασυνδέσεις.
Για ακόμα μια φορά η εμμονή των πολιτικών σε εξυπηρέτηση συγκεκριμένων συμφερόντων αποβαίνει σε βάρος των πολιτών της χώρας τους. Το είδαμε στη χρεοκοπημένη Ελλάδα, στα επόμενα χρόνια θα το δουν και στη Σκωτία. Αν οι πολιτικοί ακούσουν τους μηχανικούς μπορούν ακόμα να προλάβουν τη ζημιά, ο χρόνος είναι οριακός μέχρι να κλείσουν τα δυο πυρηνικά. Διαφορετικά, ας πρόσεχαν καλύτερα ...
Στην Ελλάδα έχουμε ουσιαστικά χαμένες σχεδόν δυο δεκαετίες, καθώς η τελευταία λιγνιτική μονάδα, ο ΑΗΣ Μελίτης, μπήκε σε λειτουργία στο τέλος 2002-αρχές 2003 και η επόμενη, ο νέος ΑΗΣ Πτολεμαΐδας, πάει για το 2020. Αν σοβαρευτούν κάποτε οι πολιτικοί μας, θα πρέπει να αναθεωρήσουν εκ βάθρων την ενεργειακή πολιτική και να βάλουν άμεσα μπροστά τα λιγνιτωρυχεία Βεύης και Κλειδιού, που τα κρατούν πεισματικά κλειστά. Θα πρέπει να τρέξουν να κάνουν τη νέα μονάδα Μελίτη 2, που είχε δημοπρατηθεί το 2009 κι εγκαταλείφθηκε γρήγορα, αλλά είναι απολύτως απαραίτητη για αντικατάσταση μέρους της λιγνιτικής ισχύος που αποσύρεται σταδιακά τα αμέσως επόμενα χρόνια. Διαφορετικά μπορούμε να είμαστε απόλυτα σίγουροι πως θα εξακολουθήσουμε για πολλά ακόμα χρόνια να εισάγουμε τον ηλεκτρισμό που μας χρειάζεται. Πληρώνοντάς τον με ευρώ που δεν έχουμε και δανειζόμαστε με καθεστώς μνημονίων ...
ΠΗΓΗ:greeklignite.blogspot.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου