Καθ’ υπόδειξη Κομισιόν, η Ελλάδα υποχρεώθηκε πέρυσι να προχωρήσει σε αλλαγή του θεσμικού πλαισίου για το μηχανισμό αποζημίωσης ισχύος. Το αναφέρει στη συνέντευξη που παραχώρησε στο energia. gr ο πρόεδρος της Elpedison Ανδρέας Τζούρος.
Στη συνέντευξη που ακολουθεί, ο κ. Τζούρος τάσσεται υπέρ ενός...
νέου μηχανισμού για την αποζημίωση της ευελιξίας θερμικών μονάδων, ως κάλυψη της μεταβλητότητας της παραγωγής από ΑΠΕ, εκτιμά ότι η αυξημένη ζήτηση δεν μπορεί να καλυφθεί από εισαγωγές, προκρίνει τη μεθοδολογία ανάκτησης των προσφορών, από τις προτάσεις της ΡΑΕ για την εξέλιξη του μηχανισμού ανάκτησης μεταβλητού κόστους, υποστηρίζει ότι οι μονάδες των ανεξάρτητων παραγωγών λειτουργούν με ζημία, διότι δεν αμείβονται για την ισχύ που διαθέτουν στο σύστημα, λόγω της κατάργησης των ΑΔΙ και χαρακτηρίζει ως στρέβλωση της αγοράς το γεγονός ότι φορολογείται η εγχώρια παραγωγή ενέργειας, μέσω του ΕΦΚ στο φυσικό αέριο, ενώ, αντίθετα, δεν ισχύει το ίδιο για τις εισαγωγές ενέργειας.
-Όπως γνωρίζετε, η Κομισιόν έχει ξεκινήσει έρευνα για τους μηχανισμούς διασφάλισης ισχύος σε 11 χώρες, εάν εμπίπτουν σε κρατικές ενισχύσεις. Θα μπορούσε, ενδεχομένως, να βρεθεί υπόλογη και η Ελλάδα για τον ίδιο λόγο;
«Η έρευνα της Κομισιόν έχει και σαν στόχο την μελέτη του θέματος στις χώρες αυτές, υπό την έννοα ότι μπορεί να οδηγήσει σε αλλαγή νομοθετικού πλαισίου. Η Κομισιόν από το 2014 είχε έλθει σε επαφή με τις Ελληνικές αρχές για το υφιστάμενο, το 2014 και πριν, μηχανισμό διασφάλισης επαρκούς ισχύος. Μετά από διεξοδικές συζητήσεις με τις Ελληνικές αρχές, εξ όσων γνωρίζω, είχε υπάρξει κατ’ αρχάς συμφωνία για τον μετασχηματισμό του τότε υφιστάμενου μηχανισμού, το κείμενο της οποίας στάλθηκε με την προβλεπόμενη διαδικασία στην Ε.Ε. Η νέα μεθοδολογία προβλέπει για μια αρχική περίοδο 10 μηνών την καθιέρωση ενός συστήματος διασφάλισης της απαιτούμενης ισχύος για παροχή ευελιξίας στην αυξομείωση του φορτίου, που θα παρέχεται από μονάδες κατάλληλης τεχνολογίας (Φυσικού Αερίου και Υδροηλεκτρικές). Η περιγραφή της μεθοδολογίας αναφέρεται στο σχετικό κείμενο δημόσιας διαβούλευσης της ΡΑΕ.
Μετά την μεταβατική αυτή περίοδο, θα πρέπει να καθιερωθεί, μετά από σχετική μελέτη, ένα σύστημα το οποίο θα λειτουργεί περισσότερο με κανόνες της αγοράς. Η προσέγγιση της οριστικής μεθοδολογίας αυτής δεν έχει ακόμα γίνει, αφού δεν έχει υλοποιηθεί η σχετική μελέτη».
-Η Κομισιόν, διά της αρμόδιας Επιτρόπου Ανταγωνισμού, προκρίνει τις επενδύσεις στη βελτίωση των διασυνδέσεων μεταξύ των κρατών-μελών της Ε.Ε. παρά στην κατασκευή νέων μονάδων. Φαίνεται, δηλαδή, ότι ευνοεί περισσότερο το εμπόριο μεταξύ των χωρών, για την κάλυψη τυχόν αυξημένων αναγκών της ζήτησης. Τι απαντάτε εσείς σε αυτό;
«Η Ε.Ε. προωθεί την Ενεργειακή ένωση βασικοί πυλώνες της οποίας είναι:
a. Ασφάλεια εφοδιασμού
b. Ελεύθερη διακίνηση της Ενέργειας μεταξύ των συνόρων
c. Χαμηλές εκπομπές Διοξειδίου του Άνθρακα για καταπολέμηση φαινομένου θερμοκηπίου.
d. Αποδοτικότητα στην χρήση ενέργειας
e. Προώθηση νέων τεχνολογιών.
Στο παραπάνω πλαίσιο η ελεύθερη διακίνηση αποτελεί ένα από τους στόχους και όχι πρόκριση για κάλυψη αυξημένων αναγκών. Άλλωστε στην Ελλάδα του 2015 οι εισαγωγές καλύπτουν το 25% περίπου της ζήτησης, ποσοστό που υπερβαίνει κατά πολύ αντίστοιχα ποσοστά άλλων Ευρωπαϊκών χωρών».
-Χρειάζεται, και για ποιο λόγο, η εγχώρια αγορά μηχανισμούς αποζημίωσης ισχύος;
«Όπως είναι γνωστό ο ηλεκτρισμός λόγω της φύσης του, που ως γνωστόν δεν αποθηκεύεται, παρέχεται στους καταναλωτές με δύο σκέλη, την ενέργεια και την ισχύ. Και η μεν ενέργεια είναι σε όλους γνωστή, γιατί είναι το καταναλώσιμο προϊόν, η ισχύς όμως είναι το αφανές προϊόν και παρέχεται προκειμένου να εξασφαλίζεται η απρόσκοπτη παροχή ενέργειας. Η παροχή ισχύος στην πράξη σημαίνει ότι υπάρχουν πλήρως λειτουργικές μονάδες παραγωγής, οι οποίες σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα μπορούν, είτε να αυξομειώσουν σημαντικά την παρεχόμενη ενέργεια τους, είτε να τεθούν σε λειτουργία για έναρξη παραγωγής.
Έτσι εξασφαλίζεται η ασφαλής τροφοδοσία των καταναλωτών και αποφεύγονται οι διακοπές λειτουργίας των ηλεκτρικών συστημάτων. (Black Outs). Τα τελευταία χρόνια, με την μαζική είσοδο των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, η παροχή ισχύος και μάλιστα με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά ευελιξίας, έχει καταστεί πολύ σημαντική. Οι ανανεώσιμες πηγές είναι γνωστό ότι μπορούν να εξασφαλίσουν ενέργεια αλλά όχι ισχύ, αφού η παραγωγή τους εμφανίζει μια άγνωστη μεταβλητότητα, που καθιστά αναγκαία την ύπαρξη και λειτουργία ευέλικτων θερμικών μονάδων προβλεπτής παραγωγής και απόδοσης. Είναι αυτονόητο ότι η παροχή ισχύος συνεπάγεται κάλυψη κόστους που αφορά την επένδυση και λειτουργία».
-Η ΡΑΕ είχε φέρει σε δημόσια διαβούλευση, στις αρχές του έτους, προτάσεις για την εξέλιξη του μηχανισμού ανάκτησης μεταβλητού κόστους. Ποια από αυτές πιστεύετε ότι θα μπορούσε να υιοθετήσει η χώρα μας, χωρίς προβλήματα με τις οδηγίες της Κομισιόν;
«Το σημερινό σύστημα παραγωγής και διάθεσης ηλεκτρισμού στην χώρα μας είναι αυτό της υποχρεωτικής κοινοπραξίας. Στο σύστημα αυτό επειδή συν-βελτιστοποιείται το οικονομικό αποτέλεσμα, με την παροχή εξειδικευμένων τεχνικών υπηρεσιών, που είναι αναγκαίες για την λειτουργία, είναι απαραίτητη η ύπαρξη μηχανισμών που δεν θα επιτρέπουν η αγορά να καθίσταται δημευτική. Με τον όρο αυτό εννοούμε ότι δεν θα υποχρεώνονται οι παραγωγοί να λειτουργούν χωρίς να αποζημιώνονται, τουλάχιστον για το μεταβλητό τους κόστος, ή διαφορετικά, να μην εξαναγκάζονται να λειτουργούν με ζημιά. Είναι αυτονόητο ότι αν συμβαίνει κάτι τέτοιο το σύστημα οδηγείται σε αδιέξοδο. Αναφορικά με την Κομισιόν, εξ όσων γνωρίζουμε, ουδέποτε έθεσε θέμα για την λειτουργία σχετικών μηχανισμών, το αντίθετο μάλιστα όταν η ΡΑΕ κατήργησε τον σχετικό μηχανισμό το καλοκαίρι του 2014 η άποψη της Κομισιόν ήταν ότι ο μηχανισμός αυτός πρέπει να θεσπισθεί εκ νέου. Στην διαδικασία της Δημόσιας διαβούλευσης της ΡΑΕ τον Μάρτιο του 2015 υπήρξαν εναλλακτικές προτάσεις. Κατά την άποψη μου μεταξύ των προτεινομένων η μεθοδολογία ανάκτησης των προσφορών λειτουργεί καλύτερα στο πλαίσιο της αγοράς».
-Στις 30 Ιουνίου 2014 έπαψε να λειτουργεί ο ΜΑΜΚ, ενώ έχει «παγώσει» και ο νέος μηχανισμός για την αποζημίωση της ευελιξίας των μονάδων. Υπάρχουν συνέπειες για την αγορά; Ανακύπτει, ενδεχομένως, ζήτημα επαναπροσδιορισμού της παρουσίας ξένων επενδυτών στο εγχώριο σύστημα;
«Όταν δόθηκε η άδεια και κατασκευάσθηκαν οι ιδιωτικές μονάδες το συμβατικό πλαίσιο το οποίο απεδέχθησαν οι επενδυτές ήταν το πλαίσιο των κωδίκων, το οποίο περιελάμβανε σειρά διατάξεων για την αμοιβή όσων συμμετέχουν. Είναι προφανές ότι όταν από τους κώδικες αφαιρέθηκαν οι διατάξεις που προβλέπουν βασικές αμοιβές για τους συμμετέχοντες, τότε η σύμβαση καθίσταται ανισοβαρής μεταξύ των αντισυμβαλλομένων, διότι, ενώ από τον ένα αντισυμβαλλόμενο παρέχονται αδιαλείπτως οι συμφωνηθείσες υπηρεσίες, ο άλλος αντισυμβαλλόμενος έχει σταματήσει να παρέχει αμοιβή γι αυτές. Ως εκ τούτου, οι συνέπειες για την αγορά είναι προφανείς. Ένα επιπλέον θέμα που τίθεται είναι ότι το αποτέλεσμα των τροποποιήσεων δεν θίγει όλους του συμμετέχοντες, αλλά μέρος εξ αυτών, αφού ο καθετοποιημένος και στην προμήθεια παραγωγός αντλεί κατά βάση τα έσοδα του από την πώληση ενέργειας στους τελικούς καταναλωτές».
-Από το Μάρτιο καταγράφεται μια εντυπωσιακή άνοδος των εισαγωγών ηλεκτρικής ενέργειας. Πώς κρίνετε το φαινόμενο αυτό, ποιες είναι οι επιδράσεις στο ελληνικό σύστημα;
«Οι αιτίες οι οποίες οδηγούν σε αύξηση των εισαγωγών και κατ’ επέκταση σε επιβάρυνση του εμπορικού ισοζυγίου της χώρας είναι διάφορες. Από τις πλέον σημαντικές είναι :
a. Η επιβάρυνση της παραγωγής ηλεκτρισμού με πρώτη ύλη Φυσικό Αέριο στην Ελλάδα, με φορολογία που ανέρχεται περίπου στα 11 €/ΜW h ή 20% περίπου της αξίας του παραγόμενου προϊόντος, μέσω του ΕΦΚ που επιβάλλεται στο φυσικό αέριο. Το μέτρο αυτό λειτουργεί, όπως είναι προφανές, ενάντια στην τοπική παραγωγή. Προσωπικά δεν γνωρίζω άλλη περίπτωση που να φορολογείται η τοπική παραγωγή ενός προϊόντος μιας χώρας, ενώ τα αντίστοιχα εισαγόμενα να παραμένουν αφορολόγητα. Εάν ο Νομοθέτης ήθελε το Κράτος να αποκτήσει ένα έσοδο από την Ενέργεια, τότε η φορολογία αυτή θα έπρεπε να επιβάλλεται ισόποσα ανά μονάδα ενέργειας, είτε είναι τοπικά παραγόμενη, είτε εισαγόμενη.
b. Η υψηλή τιμή του Φυσικού Αερίου. Η τιμή του Φ.Α. στην Ελλάδα είναι υψηλή και αυτό εύκολα φαίνεται από την σύγκριση των τιμών των Ευρωπαϊκών Hubs η της ημερήσιας Ιταλικής αγοράς, με την τιμή που προμηθεύονται οι ηλεκτροπαραγωγοί στην Ελλάδα.
c. Ο διαφορετικός τρόπος λειτουργίας των αγορών. Για να είναι συγκρίσιμες οι τιμές της ελληνικής αγοράς με τις αντίστοιχες των όμορων χωρών, πρέπει οι αγορές να λειτουργούν με τους ίδιους κανόνες. Διαφορετικά, δημιουργούνται τεχνικά υψηλές ή χαμηλές τιμές σε μια χώρα σε σχέση με μια άλλη. Έτσι, δημιουργούνται ευκαιρίες για εισαγωγές ή εξαγωγές, που στην πραγματικότητα δεν αντανακλούν, όπως θα έπρεπε, τη διαφορά του κόστους παραγωγής, αλλά αποτυπώνουν διαφορά θεσμικών κανόνων που αλλάζουν τεχνητά τις τιμές».
ΠΗΓΗ:energia.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου