Η σημερινή εικόνα δείχνει πολύ παραστατικά την εξέλιξη της κοροϊδίας με το κλίμα του πλανήτη, προκειμένου να "νομιμοποιήσουν" στη συνείδηση των πολιτών την επιβολή φόρου CO2. Πριν 45-50 χρόνια μας έλεγαν πως μέχρι το 2000 θα μπούμε σε μια νέα εποχή των παγετώνων και λίγα χρόνια αργότερα πως το ψυχρό κλίμα ενδέχεται να προκαλέσει ένα παγκόσμιο πόλεμο μέχρι το 2000, επειδή το ψυχρό κλίμα θα μειώσει την παγκόσμια παραγωγή τροφίμων. Στις 24/6/1974 το ΤΙΜΕ μιλούσε για "Another Ice Age?". Κλασσικό έχει μείνει το άρθρο του Newsweek "The Cooling World" στο τεύχος της 28/4/1975 κι αν το διαβάσετε σήμερα για πρώτη φορά δεν ξέρω αν θα βάλετε απλά τα γέλια ή αν θα σας πιάσουν τα νεύρα σας, αφού μας λέει πως η μέση θερμοκρασία ...
εδάφους στο Βόρειο Ημισφαίριο ΜΕΙΩΘΗΚΕ κατά μισό βαθμό μεταξύ 1945 και 1968! Ε, αν αυξήθηκε μισό βαθμό ή 0,7 βαθμούς μετά το 1968, αυτό κατά ποία έννοια συνιστά "παγκόσμια υπερθέρμανση";
Λίγα χρόνια αργότερα το κλιματικό εκκρεμές βρέθηκε στην άλλη άκρη: η εποχή των παγετώνων "μας άφησε χρόνους" και βρεθήκαμε με την "παγκόσμια υπερθέρμανση", που θα έλιωνε τους πάγους στους πόλους και η συνακόλουθη άνοδος της στάθμης των θαλασσών θα εξαφάνιζε χώρες απ' το χάρτη μέχρι το 2000. Η εξαφάνιση των τροπικών δασών ήταν υπόθεση μερικών ετών και το ίδιο θα συνέβαινε με τους παγετώνες των Ιμαλαΐων, που τροφοδοτούν με νερό εκατοντάδες εκατομμύρια κατοίκων στην Ινδική χερσόνησο και τις γειτονικές χώρες. Μόνο που το 2010 το IPCC του ΟΗΕ, το πάνελ επιστημόνων για την κλιματική αλλαγή, ζήτησε επίσημα συγγνώμη για την αναφορά στους παγετώνες των Ιμαλαΐων, μεταθέτοντας το λιώσιμο για το απώτερο μέλλον, όταν έτσι κι αλλιώς οι "προφήτες" θα έχουν με βεβαιότητα "εκδημήσει εις Κύριον". Μας έλεγαν πως τα παιδιά μας ενδεχομένως θα άκουγαν για το χιόνι απ' τις διηγήσεις των παλαιοτέρων και ο Αρκτικός Ωκεανός θα ήταν χωρίς πάγους κι ελεύθερος για τη ναυσιπλοΐα ήδη το 2013, αλλά, αντίθετα, βλέπουμε όψιμα Απριλιάτικα χιόνια και τους πάγους ν' αυξάνονται. Η παγκόσμια υπερθέρμανση θα είχε ως αποτέλεσμα λιγότερους τυφώνες, αλλά όταν οι τυφώνες αυξήθηκαν, πάλι κι αυτό μας το παρουσίασαν ως αποτέλεσμα της παγκόσμιας υπερθέρμανσης, κάτι σαν "μονά κερδίζω-ζυγά χάνεις".
Η εικόνα δεν περιγράφει βέβαια πως ενώ ξεκινήσαμε με "φαινόμενο του θερμοκηπίου" και "υπερθέρμανση", στη συνέχεια περάσαμε σε "ανθρωπογενή κλιματική αλλαγή" και "ακραία καιρικά φαινόμενα", μια που ο πλανήτης εδώ και 18,5 χρόνια επιμένει να μη υπερθερμαίνεται. Ώσπου φθάσαμε στο 2014 με το περίφημο "consensus", πιο γνωστό ως "97% των επιστημόνων συμφωνούν στην υπερθέρμανση", ή ακόμα πιο γνωστό ως "πίστευε και μη ερεύνα".
Υπάρχει πάντα το επιχείρημα πως "τώρα η επιστήμη έχει στη διάθεσή της πολλά περισσότερα στοιχεία και πολλά περισσότερα εργαλεία για να επεξεργαστεί αυτά τα στοιχεία", άρα "τώρα η επιστήμη έχει δίκιο". Το επιχείρημα αυτό ωστόσο καταρρίπτεται από μόνο του απ' το γεγονός πως και το 1975 η επιστήμη είχε πολλά περισσότερα στοιχεία και πολλά περισσότερα εργαλεία σε σχέση με το 1920-30, που και τότε υπήρχε έντονη συζήτηση για επαπειλούμενη εποχή παγετώνων. Το 2035 η επιστήμη ασφαλώς θα έχει στη διάθεσή της και πολλά περισσότερα στοιχεία και πολλά περισσότερα εργαλεία σε σχέση με σήμερα, η εξέλιξη δεν σταματά, απλά η ενημέρωση της κοινής γνώμης γίνεται με όρους τηλεοπτικούς κι όχι επιστημονικούς. Δεν είναι π.χ. ευρύτερα γνωστό πως τα κλιματικά μοντέλα του IPCC προσομοιώνουν τον πλανήτη σαν να είναι ένα παζλ, όπου το κάθε επιμέρους κομμάτι έχει διαστάσεις 44.100 τετρ. χιλιόμετρα και γι' αυτό δεν μπορούν να προσομοιώσουν εύκολα ορεινές περιοχές με έντονο ανάγλυφο και μεταβολές στα υψόμετρα. Πώς θα συμπεριφέρονται τα κλιματικά μοντέλα σε 20 χρόνια, όταν θα έχει αυξηθεί πολύ η διαθέσιμη υπλογιστική ισχύς και η προσομοίωση θα μπορεί να βασίζεται σε επιμέρους κομμάτια διαστάσεων π.χ. 10 χιλ. τετρ. χιλιομέτρων; "Άβολο" ερώτημα μάλλον...
Και το ακόμα μεγαλύτερο πρόβλημα είναι πως όλα αυτά αναφέρονται σε ένα πολύ στενό χρονικό παράθυρο στην ιστορία του πλανήτη, σε μόλις μερικές δεκάδες χρόνια, ενώ ο πλανήτης λειτουργεί σε γεωλογική κλίμακα χρόνου, όπου οι πολλές χιλιάδες χρόνια είναι που μπορούν να κάνουν την ουσιαστική διαφορά. Οι ήπειροι συνεχίζουν να μετακινούνται ως αποτέλεσμα γεωλογικών διεργασιών, ο άξονας περιστροφής της γης αλλάζει είτε κλίση είτε κατεύθυνση, ο ήλιος δεν στέλνει σταθερή ποσότητα ενέργειας προς τη γη.
Αν δούμε τις αλλαγές κλίματος που αποτυπώθηκαν στη γεωλογική ιστορία του πλανήτη, προκύπτουν εντελώς άλλα πράγματα. Ένα τέτοιο εύρημα δημοσιεύθηκε στο Earth and Planetary Science Letters, τόμος 419, τεύχος 1/6/2015, σελίδες 111-124, από ομάδα επιστημόνων του Ωκεανογραφικού Ινστιτούτου του Κιέλου, του Πολυτεχνείου Ζυρίχης και της Γεωλογικής Υπηρεσίας των ΗΠΑ, με τίτλο "The evolution of climatically driven weathering inputs into the western Arctic Ocean since the late Miocene: Radiogenic isotope evidence". Οι ερευνητές εξέτασαν σιδηρομαγγανιούχα δείγματα του βυθού του Δυτικού Αρκτικού Ωκεανού, από βάθη 2200μ, 2400μ και 3600μ, που ελήφθησαν το 2005 από το παγοθραυστικό Healy των ΗΠΑ το 2005, όταν ερευνούσε την αποκλειστική οικονομική ζώνη των ΗΠΑ στον Αρκτικό προκειμένου να εντοπίσει μεταλλεύματα.
Οι σιδηρομαγγανιούχες συσσωρεύσεις σχηματίζονται ως χημικά ιζήματα με πολύ αργό ρυθμό, μερικά χιλιοστά ανά εκατομμύριο χρόνια και δείχνουν στρωσιγενή δομή, παρόμοια με τους δακτυλίους των δέντρων, όπως φαίνεται στη φωτογραφία. Με τον τρόπο αυτό αποτυπώνουν τις αλλαγές στη χημεία του ωκεανού, που οφείλονται τόσο στις αλλαγές των ρευμάτων όσο και στις κλιματικές συνθήκες των περιοχών απ' τις οποίες προέρχονται τα ιζήματα. Η διάβρωση των πετρωμάτων μεταφέρει τα ιζήματα προς τη θάλασσα, αλλά αυτά μεταφέρουν μαζί τους την πληροφορία του τόπου προέλευσης. Η κίνηση των παγετώνων κατατρώγει, διαβρώνει έντονα τα πετρώματα και απελευθερώνει μεγάλες ποσότητες ιζημάτων, οπότε, παρακολουθώντας τις εναλλαγές στη σύσταση των σιδηρομαγγανιούχων συσσωρεύσεων, οι επιστήμονες μπορούν να αναπαριστούν τις κλιματικές συνθήκες της εποχής.
Τα δείγματα που εξετάστηκαν καλύπτουν μια χρονική περίοδο επτά εκατομμυρίων ετών, όπως προσδιορίστηκε στο Πολυτεχνείο Ζυρίχης εξετάζοντας ισότοπα βηρυλλίου-10, που συνυπάρχουν στις συσσωρεύσεις. Βρέθηκε πως περίπου πριν από 4 εκατομμύρια χρόνια προέκυψαν στη Βόρεια Αμερική κλιματικές αλλαγές που ενίσχυσαν το σχηματισμό παγετώνων. Επιπλέον, κατά το τελευταίο 1 εκατομμύριο χρόνια ο σχηματισμός παγετώνων ενισχύθηκε, λόγω εναλλαγών στις θερμές και ψυχρές φάσεις της εποχής παγετώνων. Μακροπρόθεσμα λοιπόν το κλίμα είναι πιο κρύο, πιο παλιά ήταν πιο ζεστό. Μα πόσο πια "ανθρωπογενές" CO2 υπήρχε πριν από 4 εκατομμύρια χρόνια;
Όλες οι θεωρίες για το κλίμα στηρίζονται σε μια βασική πλάνη: ότι πρέπει να διατηρήσουμε το κλίμα σταθερό στις συνθήκες που επέτρεψαν την άνθηση του σημερινού πολιτισμού. Μόνο που ο πλανήτης εξελίσσεται διαρκώς εδώ και 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια και δεν σταμάτησε να εξελίσσεται επειδή εμφανίστηκε ο σημερινός πολιτισμός. Πολιτισμοί αναπτύχθηκαν και πριν από χιλιάδες χρόνια, αλλά χωρίς το σημερινό τεχνολογικό υπόβαθρο, που επιτρέπει πολύ καλύτερη προσαρμογή στις συνθήκες που αλλάζουν. Επειδή λοιπόν το κλίμα μάλλον πιο κρύο γίνεται κι όχι πιο ζεστό, όπως έχουμε πει κι άλλες φορές, καλό είναι να προσέξουμε τη μόνωση του σπιτιού μας, (αν φυσικά είναι ιδιόκτητο). Θα βοηθήσει ακόμα και στην περίπτωση που έχει δίκιο το IPCC, ακόμα και στην περίπτωση που το κλίμα γίνει πιο ζεστό. Οι ελληνικές βιομηχανίες έχουν δώσει πολύ καλές λύσεις πρόσθετης εξωτερικής μόνωσης, υπολογίστε χονδρικά γύρω στα 30-35 ευρώ ανά τετραγωνικό μέτρο για μόνωση, ξανασοβάτισμα και βαφή και θα έχετε αναβαθμίσει ενεργειακά το σπίτι σας, αυξάνοντας και την αξία του ακινήτου. Κι αν μπορείτε να ενταχθείτε και σε επιδοτούμενο πρόγραμμα, που θα σας μειώσει το τελικό κόστος, προχωρήστε άφοβα, είναι απ' τις καλύτερες επενδύσεις. Και δίνουν δουλειά σε Έλληνες, σε μια δύσκολη εποχή.
ΠΗΓΗ:greeklignite.blogspot.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου