ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΕΛΚΕ ΕΛΠΕ

Συναδέλφισσα, συνάδελφε 

 Όσοι ασχολούμαστε με το συνδικαλισμό από θέσεις ευθύνης, αρεσκόμαστε να τονίζουμε σε 
κάθε ευκαιρία πως η υπογραφή μιας συλλογικής σύμβασης, αποτελεί την κορυφαία έκφραση κάθε 
συνδικάτου. Πέρα όμως και πριν από αυτό οφείλουμε να διαφυλάσσουμε ενότητα, ευπρέπεια στο 
λόγο και τις πράξεις, σεβασμό σε θεσμούς και αξίες. 
 Μέσα στον κυκεώνα των επιδιώξεων του εργοδότη που γίνεται όλο και πιο πιεστικός, 
συνεπικουρούμενος από το κλίμα που τρόικα και δοτές κυβερνήσεις έχουν επιβάλλει στη χώρα, 
αποτελεί παραλογισμό το να ακούγονται ή να αφήνονται να εννοηθούν λέξεις και σκέψεις περί 
διάσπασης, διαχωρισμού βορρά – νότου και γενικότερα απαξίωσης των θεσμών του Σωματείου μας. 
 Δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση τυπικότητα ή κενό γράμμα κάθε κουβέντα που αφορά το 
αραγές μέτωπο όλων των εργαζομένων. Ας μην ξεχνάμε πως η διάσπαση της ενότητάς μας, 
αποτελούσε, αποτελεί και θα συνεχίσει να αποτελεί τον κύριο στόχο κάθε διοικούντα και κάθε 
εργοδότη. 
 Όποιος δεν μπορεί να αντιληφθεί πως η λειτουργία ενός συνδικάτου δεν περιορίζεται σε μια 
ΕΣΣΕ κάθε ένα, δύο ή τρία χρόνια, αλλά αποτελεί μια διαρκή πάλη προς υπεράσπιση όλων των 
δικαιωμάτων μας, πλανάται πλάνην οικτρά. 
 Όλα τα συνδικάτα πλέον, μαζί και το δικό μας, συγκρούονται καθημερινά με το σκληρό 
πυρήνα των μνημονίων και του καπιταλιστικού μορφώματος που μας έχει επιβληθεί. Παρεμβάσεις 
καθημερινές όπως για τα οργανογράμματα, για την αξιοκρατία, για την υγεία και την ασφάλεια στην 
εργασία, για τις αποδοχές. Μάχες κερδίζονται και χάνονται, αλλά το μόνο που μας εξασφαλίζει την 
τελική νίκη είναι η ενότητα και η ηθική. 
 Η εφαρμογή «διευθυντικών δικαιωμάτων» και πάσης φύσεως νομικίστικων λογικών, ιδιαίτερα 
για θέματα που σχετίζονται με την ασφάλεια του προσωπικού ή των εγκαταστάσεων και αφορούν 
ελλειπή στελέχωση, παράγουν συνεχή 12ωρα και καταπονούν τους συναδέλφους. Και όλα αυτά χωρίς 
να ληφθεί σοβαρά υπόψη η γνώμη κανενός απ΄ όσους αφορούν και φυσικά καθιστά υπεύθυνους 
ηθικά και νομικά, αυτούς που τα σχεδιάζουν και τα εφαρμόζουν. 
 Η επανεξέταση εκ μέρους της διοίκησης του συνόλου των αλλαγών που θέλει να επιβάλλει, 
αποτελεί αναγκαιότητα αλλά ταυτόχρονα και διέξοδο από την εσωστρέφεια που καλλιεργείται 
συνεχώς, τόσο σε επίπεδο εργαζομένων αλλά κυρίως σε επίπεδο διοίκησης. Αριθμοί και άνθρωποι δεν 
είναι έννοιες ταυτόσημες και η τελική επιλογή του ανθρωποκεντρικού χαρακτήρα ενός ομίλου 
αποτελεί την πλέον κρίσιμη παρακαταθήκη, εφόσον υπάρχει όραμα και προοπτική για το μέλλον.
 Καλούμε λοιπόν όλες τις παρατάξεις να επαναδιατυπώσουμε από κοινού τους όρους 
λειτουργίας του συνδικάτου μας, μένοντας πιστοί στις απαρέγκλιτες αρχές μας και σεβόμενοι πάντα 
θεσμούς και δημοκρατικές διαδικασίες. 
Όλα αυτά όμως ωχριούν μπροστά στη θύμηση της σημερινής ημέρας. 1η
 Σεπτέμβρη του 
1992 έγραφε το ημερολόγιο όταν 15 συνάδελφοί μας έχασαν τη ζωή τους στην Ελευσίνα αλλά και 
άλλοι 24 σημαδεύτηκαν σωματικά και ψυχικά για το υπόλοιπο του βίου τους. 
 22 χρόνια μετά, παραμένουν στη σκέψη μας καθώς κάθε μας προσπάθεια ενίσχυσης και 
εδραίωσης της ασφάλειας στους χώρους εργασίας μας, πρωτίστως τιμά τη μνήμη τους. 
 Πρωταρχική υποχρέωση όλων μας παραμένει η ασφάλεια. Πολύτιμη παρακαταθήκη για εμάς 
και τις οικογένειές μας. 
                                                           1η ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ 1992 
                                                                    ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ