Ο επικεφαλής της εταιρείας JSI Services Joe Staffurth, που παρευρέθη στην Αθήνα για το συνέδριο της αμερικανικής ένωσης γεωλόγων πετρελαίου AAPG, δίνει το δικό του στίγμα για το εάν υπάρχει προοπτική, ποιες είναι αυτή τη στιγμή οι προσδοκίες και τι μπορούμε να περιμένουμε στο επόμενο διάστημα στην προσπάθεια για ανάπτυξη της αγοράς έρευνας και εκμετάλλευσης υδρογονονθράκων.
Ο ίδιος, πρώην στέλεχος πετρελαϊκής, πλέον δραστηριοποιείται στις υπηρεσίες, συλλέγοντας δεδομένα από τα deals που γίνονται ανά τον κόσμο στη βιομηχανία του πετρελαίου.
Κύριε Staffurth, εκτιμάται υπάρχει ενδιαφέρον για την ελληνική αγορά υδρογονανθράκων;
Αναμφίβολα ναι. Αυτή τη στιγμή υπάρχει έλλειψη δεδομένων που θα δείχνουν ποιο είναι το δυνητικό δυναμικό έρευνας στην Ελλάδα. Οπότε όταν η PGS θα διαθέσει τα δεδομένα της έρευνας πιστεύω ότι θα εκδηλωθεί ένδιαφέρον.
Ένα θέμα που απασχολεί διαχρονικά τους επενδυτές, είναι η ταχύτητα της γραφειοκρατικής διαδικασίας και εκεί υπάρχει αρκετό ενδιαφέρον εάν δηλαδή η νέα διαδικασία θα είναι πιο γρήγορη. Παίρνει υπερβολικά πολύ χρόνο η έγκριση και η αδειοδότηση των διαδικασιών. Και έτσι οι επενδυτές συχνά βλέπουν μειωμένο ή καθόλου οικονομικό ενδιαφέρον για να έρθουν στην Ελλάδα.
Ένα ακόμη θέμα είναι το site στο internet του υπουργείου, από το οποίο είναι πολύ δύσκολο να αντλήσει κανείς πληροφορίες, στοιχεία και στατιστικά. Συγκριτικά με άλλες χώρες που προσπαθούν να ανοίξουν την αγορά τους, το ελληνικό υπουργείο μάλλον υστερεί στον τρόπο με τον οποίο παρουσιάζει τις προοπτικές της δικής σας αγοράς. Ο ευκολότερος τρόπος για τις εταιρείες να καταλάβουν τι γίνεται σε μία αγορά είναι αυτός, προτού αποφασίσουν στη συνέχεια να στείλουν κάποιον απεσταλμένο.
Με βάση τα υφιστάμενα δεδομένα, τι μεγέθους εταιρείες θα μπορούσαν να έρθουν στην Ελλάδα;
Από τα παλιά δεδομένα μπορούμε να μιλάμε για μικρές ή μεσαίου μεγέθους εταιρείες.
Δε νομίζω ότι οι μεγάλες εταιρείες βλέπουν μεγάλη προοπτική. Άρα μέχρι να υπάρξουν νέα δεδομένα που θα δείξουν νέα προοπτική οι μεγάλες εταιρείες δε θα ενδιαφερθούν.
Η λογική εξέλιξη θα είναι ότι οι μικρές και μεσαίες εταιρείες θα αποκτήσουν άδειες, θα κάνουν την αρχική δουλειά. Και μετά θα έρθουν οι μεγαλύτεροι εάν διαπιστωθεί ότι υπάρχει δυναμικό.
Εάν δούμε άλλες χώρες με μικρή ερευνητική δραστηριότητα, ένα καλό παράδειγμα αποτελεί η Ουρουγουάη, όπου στην αρχή πήγαν μικρές εταιρείες και στη συνέχεια ενδιαφέρθηκαν μεγαλύτερες πετρελαϊκές.
Το ίδιο και στην Ανατολική Αφρική, που είχε απορριφθεί από μεγαλύτερες εταιρείες, πήγαν μικρότερες και τώρα οι μεγάλες έχουν επανέρθει γιατί κατάλαβαν ότι κάτι τους «ξέφυγε».
Επομένως οι μεγάλες εταιρείες δεν έχουν τους πόρους ή το ενδιαφέρον να κάνουν την πρώτη φάση της πρώιμης έρευνας. Είναι ευχαριστημένες να πληρώνουν λίγο πιο πολύ και να έρχονται πιο αργά, όταν κάποιος άλλος κάνει την αρχική δουλειά που να βρει που υπάρχει πιθανό δυναμικό.
Τα ευρήματα στην Ανατολική Μεσόγειο επηρεάζουν την Ελλάδα;
Τεχνικά είναι πολύ μακριά. Το γεγονός ότι υπάρχει δραστηριότητα στη Μεσόγειο, που είναι μεγάλη, σημαίνει ότι κάποιοι θα έρθουν και θα παρακολουθήσουν την Ελλάδα. Ωστόσο μέχρι να ολοκληρωθεί η τεχνική δουλειά που θα δείξει τις δυνατότητες της περιοχής, δε νομίζω ότι είναι ρεαλιστικό να έρθουν οι μεγάλες εταιρείες σε πρώιμο στάδιο.
Πως κρίνεται το συνέδριο APPEX στην Αθήνα
Είναι η δεύτερη φορά που πραγματοποιήθηκε το περιφερειακό συνέδριο της APPEX, πέρυσι έγινε στην Κωνσταντινούπολη. Και φέτος υπάρχει καλύτερη συμμετοχή συγκριτικά με πέρυσι, τα νούμερα έχουν αυξηθεί έστω και λίγο και οι άνθρωποι της αγοράς είναι ικανοποιημένοι που ήρθαν εδώ.
Το γεγονός ότι η Shell, η Chevron ή η Exxon Mobil συμμετέχουν αποτελεί έκπληξη ή οι εταιρείες αυτές πάντα συμμετέχουν σε αυτά τα συνέδρια;
Οι μεγάλες εταιρείες, δεν πραγματοποιούσαν έρευνες μέχρι το 2010. Για περίπου μια 10ετία είχαν επικεντρωθεί στην εκμετάλλευση του δυναμικού που διέθεταν.
Αλλά από το 2010 άρχισαν να πραγματοποιούν περισσότερες έρευνες. Και άρχισαν να δείχνουν μεγαλύτερο ενδιαφέρον. Μέχρι τότε λοιπόν δε συμμετείχαν στο APPEX.
Τώρα βλέπουμε μεγάλες εταιρείες. Αρχίζουν να κοιτάζουν πιο κοντά την έρευνα και να παίρνουν περισσότερα ρίσκα από ό,τι στο παρελθόν. Ανησυχούν μήπως χάσουν κάποια ευκαιρία.
Το κοίτασμα του Πρίνου έφτασε στην κορύφωσή του μέχρι σχεδόν τα 25χιλιάδες βαρέλια την ημέρα. Ένα τέτοιο μέγεθος θα μπορούσε να ενδιαφέρον για μια μεγάλη εταιρεία;
Όχι, είναι πολύ μικρό, για τις μεγάλες εταιρείες. Αυτές θα κοίταζαν πεδία με πάνω από 100 εκατομμύρια βαρέλια ανά πετρελαϊκή δομή.
ΠΗΓΗ.capital.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου