Στα 3,3 τρισεκατομμύρια ευρώ υπολογίζει σε βάθος χρόνου τη συμμετοχή ιδιωτών ομολογιούχων στον ορθολογισμό των ισολογισμών των ευρωπαϊκών τραπεζών ώστε να μην χρειαστεί κούρεμα καταθέσεων σε περίπτωση προβλημάτων, η HSBC η τράπεζα που είδε πρώτη την μαύρη τρύπα στην δευτερογενή αγορά ενυπόθηκων στεγαστικών στις ΗΠΑ το 2007, ένα χρόνο πριν τη κατάρρευση της Lehman.
Τώρα έχοντας ανακεφαλαιοποιηθεί εδώ και μια 5ετια και όντας μια από τις λιγοστές τράπεζες παγκοσμίως με πιστοληπτική αξιολόγηση ΑΑ, αναλύει με επιστημονική κυνικότητα τη μητέρα όλων των κουρεμάτων που “διαβάζει” στις ευρωπαϊκές εφαρμοσμένες οικονομικές πολιτικές.
Για την ακρίβεια εκτιμά πως τα επόμενα λίγα έτη θα πρέπει να αναζητηθούν από τις τράπεζες παγκοσμίως κεφάλαια ύψους 3,3 τρισ. ευρώ από τις αγορές με χρεόγραφα που δεν έιναι μετοχές ικανά να απορροφήσουν ζημίες σε περίπτωση που αυτό χρειαστεί.
Εισάγουν επίσης τον νεωτεριστικό όρο PLAC ή primary loss-absorbing capital για να περιγράψουν τα χρεόγραφα εκείνα που θα μηδενιστούν σε περίπτωση που μια τράπεζα χρειαστεί να ενισχύσει την κεφαλαιακή της επάρκεια ή ακόμα και να μετασχηματιστεί ή να διασπαστεί (resolution) για να αντιμετωπίσει τα προβλήματά της.
Υπογραμμίζεται ότι η πίεση από τις ρυθμιστικές αρχές προς τις τράπεζες για την νέα αυτή κεφαλαιακή διάρθρωση και τις απαιτήσεις για το ύψος της βαίνει κατά την HSBC αυξανόμενη καθώς οι εσωτερικές διασώσεις (bail-in) αποτελούν πλέον εμφανώς την λύση πρώτης επιλογής ώστε να μην επιβαρύνονται οι φορολογούμενοι.
Αν και ξεκαθαρίζει με σαφήνεια ότι για τις 47 ευρωπαϊκές τράπεζες τις οποίες περιέλαβε η ανάλυσή της τα υπάρχοντα κεφάλαια εμφανίζονται ικανά να απορροφήσουν ζημίες εως και το 100% της αξίας του μέχρι να θιχτούν οι μη ασφαλισμένες καταθέσεις, όπως έγινε στην Κύπρο, είναι επαρκείς αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχουν πρόβλημα οι υπόλοιπες.
Επιπλέον τοποθετεί το ελληνικό τραπεζικό σύστημα στο όριο μεταξύ της ύπαρξης επαρκών τέτοιων κεφαλαίων (στα οποία συμπεριλαμβάνονται οι μετοχές, οι προνομιούχες μετοχές, τα μη εξασφαλισμένα υβριδικά κεφάλαια, τα μη εξασφαλισμένα ομολογιακά δάνεια αλλά και senior unsecured ομόλογα) και της ανάγκης για προσφυγή στις καταθέσεις.
Συνάγεται όμως ότι με το ποσό των 3,3 τρις. ευρώ που απαιτείται διεθνώς να αντληθεί από τις αγορές για να υπάρξει κεφαλαιακή επάρκεια σύμφωνα και με τις απαιτήσεις της Βασιλείας ΙΙΙ είναι τεράστιο, είναι πιθανό να μην μπορέσει να εξασφαλιστεί από όλες τις τράπεζες το απαιτούμενο κεφάλαιο και σίγουρα όχι με ελκυστικό κόστος. Και εκεί ανοίγει το ενδεχόμενο
Ειδικότερα εκτιμά πως οι προβλέψεις της Βασιλείας ΙΙΙ σε συνδυασμό με την ανάγκη για ενίσχυση της κεφαλαιακής επαρκείας που αυτή συνεπάγεται αλλά και την κατεύθυνση που δείχνουν μετά την Κύπρο να υιοθετούν τα ευρωπαϊκά κέντρα λήψης αποφάσεων μεταφράζονται στην ανάγκη να χρησμοδοτηθούν τα επόμενα χρόνια κενά κεφαλαιακής επάρκειας ύψους 3,3 τρισ. ευρώ.
Η συζήτηση αυτή ανοίγει ενώ παραμένει μετέωρο το πότε και το πώς της κοινής ευρωπαϊκής τραπεζικής εποπτείας και καθώς μεγαλες τράπεζες όπως η Deutsche Bank πόσο μάλλον μικρότερες περιφερειακές καλούνται να ενισχυθούν κεφαλαιακά. Ακόμα περισσότερο δε καθώς η προοπτική περεταίρω ύφεσης στον ευρωπαϊκό νότο ενισχύει το ενδεχόμενο της κλιμάκωσης των επισφαλειών και άρα και των προβλέψεων για κάλυψή τους, σε ακόμα υψηλότερα επίπεδα μεγεθύνοντας και τα απαιτούμενα κεφάλαια για να μην κουρευτούν καταθέσεις .
Ο παρακάτω πίνακας είναι ενδεικτικός της κλιμάκωσης από χρηματοδοτικό εργαλείο σε χρηματοδοτικό εργαλείο με την οποία η HSBC εκτιμά ότι θα γίνονται από τουδε και στα εξής οι διασώσεις των τραπεζών. Το ονομάζει «The bail-in waterfall», δηλαδή τον «καταρράκτη των εσωτερικών διασώσεων» και τελευταίο κεφάλαιο που θα θίγεται εκτιμάται ότι είναι οι εγγυημένες καταθέσεις.
ΠΗΓΗ:papaioannou-giannis.net
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου