Το τελευταίο «κρούσμα» των τραγικών συνεπειών που έχει για την ελληνική βιομηχανία το υψηλότατο ενεργειακό κόστος (ηλεκτρισμός και αέριο) αποτέλεσε η χθεσινή ανακοίνωση της Χαλυβουργικής με την οποία γνωστοποίησε ότι θέτει σε διαθεσιμότητα το 80% του προσωπικού της.
Ως βασική αιτία γι αυτή την απόφαση, η οποία προβλέπει ότι 200 από τους 263 εργαζόμενους τίθενται σε διαθεσιμότητα έξι εβδομάδων, από τις 17 Φεβρουαρίου μέχρι και τις 31 Μαρτίου, η εταιρία προέβαλε την αδυναμία της να ανταπεξέλθει στο υψηλό ενεργειακό κόστος.
Βάσει της απόφασης, οι εργαζόμενοι χάνουν το 40% του μισθού τους, ενώ το υπόλοιπο 50% θα καταβάλλεται από την εταιρεία, και το άλλο 10% από τον ΟΑΕΔ.
Θα πρέπει πάντως να σημειωθεί ότι η απόφαση της Χαλυβουργικής δεν αποτέλεσε «έκπληξη» καθώς ήταν γνωστό ότι πέρυσι το εργοστάσιο στην Ελευσίνα δεν λειτούργησε για πάνω από… 60 ημέρες. Ο βασικός λόγος, πέραν της ανυπαρξίας για εγχώρια ζήτηση προϊόντων χάλυβα, είναι ότι όπως και όλες οι ελληνικές βιομηχανίες, η Χαλυβουργική αδυνατεί να αντιπαρέλθει το υψηλό ενεργειακό κόστος.
Εδώ και μια τετραετία, η επιχείρηση δεν μπορεί να ανταγωνιστεί τις ευρωπαϊκές χαλυβουργίες καθώς η τελική τιμή των προϊόντων της διαμορφώνεται πολύ υψηλότερα, κυρίως εξαιτίας του κόστους προμήθειας σε ρεύμα και αέριο όπως αυτό προσαυξάνεται από τους φόρους όπου η Ελλάδα φιγουράρει ανάμεσα στους πρωταθλητές στην Ευρώπη.
Μέχρι τα τέλη του 2012, η Χαλυβουργική έκανε «εξαγωγές επί ζημία» σε μια προσπάθεια να διατηρήσει τα μερίδια αγοράς της στο εξωτερικό, τακτική που αναγκάστηκε να εγκαταλείψει εντελώς στις αρχές του 2013. Πέρυσι μάλιστα αποχώρησαν μέσω εθελουσίας εξόδου άλλα 160 άτομα, καθώς η εταιρεία συνέχιζε να γράφει υπέρογκες ζημιές, οι οποίες σύμφωνα με τον ισολογισμό του 2012 ανήλθαν σε 60 εκατ. ευρώ.
Παρόμοια προβλήματα αντιμετωπίζει το σύνολο της βαριάς βιομηχανίας, έχοντας συσσωρεύσει από το 2008 μέχρι σήμερα πάνω από 600 εκατ. ευρώ ζημιές, και που εδώ και πάνω από χρόνο εκπέμπει «Sos» προς την κυβέρνηση, ζητώντας μείωση της τιμής του ρεύματος και του αερίου.
Αλλά οι υποσχέσεις έμειναν στα λόγια, όχι μόνο επειδή δεν μειώθηκαν τα τιμολόγια, αλλά και επιπλέον γιατί η τρόικα μπλόκαρε δύο από τα βασικότερα μέτρα μέσω των οποίων θα μπορούσε να εξορθολογιστεί το ενεργειακό κόστος.
Το ένα είναι η μείωση των ειδικών φόρων στην ενέργεια, σε αέριο και ηλεκτρισμό, από τους υψηλότερους σήμερα στην Ευρώπη, και το άλλο η παροχή εκπτώσεων κάθε φορά που η βιομηχανία σβήνει τις μηχανές της σε ώρες αιχμής, όπως συμβαίνει σε πάρα πολλές χώρες της Ευρώπης, οι επανομαζόμενες συμβάσεις διακοψιμότητας.
Η κυβέρνηση δεν φρόντισε να θωρακίσει νομικά το μέτρο αυτό, ώστε να πάρει το οκέυ της τρόικας και της Κομισιόν, κατά τρόπο αντίστοιχο που έγινε σε άλλα ευρωπαϊκά κράτη, με αποτέλεσμα να «κοπεί» από τις Βρυξέλλες καθώς θεωρήθηκε ότι συνιστά κρατική ενίσχυση. Οι φορείς της βιομηχανίας ωστόσο κάνουν λόγο για "προχειροδουλειά".
"Το περιμέναμε", λέει το ΥΠΑΝ...
Παραδοχή ότι η απόφαση της Χαλυβουργικής δεν εξέπληξε τους αρμόδιους, αποτελεί η χθεσινή δήλωση κορυφαίου στελέχους του υπουργείου Ανάπτυξης. «Δεν ήταν κάτι που δεν το περιμέναμε, το φοβόμασταν ότι θα συνέβαινε», είπε χαρακτηριστικά ! Και επέρριψε ευθύνες για τη μη μείωση του ενεργειακού κόστους σε Κομισιόν και τρόικα. «Η ρύθμιση για τη διακοψιμότητα κόλλησε στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή», επεσήμανε, αναγνωρίζοντας παράλληλα ότι «τα περιθώρια κέρδους της ΔΕΠΑ πρέπει να περιοριστούν», ενώ σε ότι αφορά τις διαπραγματεύσεις με την Gazprom εξέφρασε την ελπίδα ότι οι διαπραγματεύσεις θα ολοκληρωθούν και ότι τα νέα τιμολόγια θα φέρουν μειώσεις.
80 βιομηχανίες εκπέμπουν sos
Ογδόντα συνολικά ενεργοβόρες επιχειρήσεις, από χαλυβουργίες μέχρι κλωστουφαντουργίες και υαλουργίες, αντιμετωπίζουν τα ίδια προβλήματα με την Χαλυβουργική.
Το εργοστάσιο της Ελληνικής Χαλυβουργίας της οικογένειας Μάνεση στον Ασπρόπυργο έχει κλείσει για τους ίδιους ακριβώς λόγους, ενώ η Σιδενόρ με δύο μονάδες στη Θεσσαλονίκη και στο Βόλο λειτουργεί μόνο βράδυ στο ένα τρίτο της παραγωγικής του δυναμικότητας.
Στο σύνολό της η βιομηχανία βρίσκεται σε μετωπική σύγκρουση με τη ΔΕΗ, και μετά τα εξώδικα της Σιδενόρ, της Σοβέλ και της Χαλυβουργίας (Βόλος) με αίτημα καλύτερες τιμές, αντίστοιχες κινήσεις αναμένονται -αν δεν έχουν ήδη γίνει- και από άλλες, όπως τη χαρτοβιομηχανία ΜΕΛ.
Τα πυρά στρέφονται κατά της ΔΕΗ, με τις βιομηχανίες να αντλούν την επιχειρηματολογία τους από την απόφαση της Διατησίας της ΡΑΕ για την τιμολόγηση της Αλουμίνιον της Ελλάδος. Η Διατησία είχε κρίνει ότι η Αλουμίνιον πρέπει να τιμολογείται με 40,7 ευρώ η μεγαβατώρα, με τη ΔΕΗ να χαρακτηρίζει ασύμφορη την απόφαση διότι την υποχρεώνει να πουλάει κάτω του κόστους.
Τα βλέμματα όλης της βιομηχανίας στρέφονται τώρα στην γενική συνέλευση της ΔΕΗ που έχει προγραμματισθεί για τις 28 Φεβρουαρίου, και όπου το Δημόσιο ως βασικός μέτοχος της εταιρείας, θα αποφασίσει αν αποδέχεται χαμηλότερες τιμές ενέργειας για την συγκεκριμένη βιομηχανία. Εφόσον αυτό συμβεί, το σύνολο των ελληνικών βιομηχανιών θα διεκδικήσει εκπτώσεις, κάτι που φοβίζει τη ΔΕΗ, η οποία υποστηρίζει ότι τα κοστολογικά της στοιχεία δικαιολογούν τιμές πώλησης κοντά στα 56 ευρώ η μεγαβατώρα.
Τα στοιχεία πάντως δείχνουν ότι η ηλεκτρική ενέργεια στην Ελλάδα και ειδικά στο βιομηχανικό ρεύμα, υπερφορολογείται, με αποτέλεσμα οι τιμές να διαμορφώνονται στα 77 ευρώ η μεγαβατώρα, έναντι 30-35 ευρώ η μεγαβατώρα στην Ιταλία, 35-40 ευρώ στη Γερμανία, 40-46 ευρώ στη Γαλλία και 46 ευρώ στη Βουλγαρία.
Τόσο στην περίπτωση της Χαλυβουργικής, όσο και άλλων βιομηχανιών, οι εξαγωγές αποτελούσαν εδώ και μια πενταετία τη μοναδική διέξοδο αφού η εσωτερική ζήτηση έχει υποχωρήσει κατά 85%. Αλλά με τέτοιες τιμές ρεύματος έχουν δυσκολέψει σημαντικά.
ΠΗΓΗ:energypress.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου